Reklama:

Rodzina w sytuacji choroby psychicznej

Dr n. hum. Irena Przywarka

Ten tekst przeczytasz w 8 min.

Rodzina w sytuacji choroby psychicznej

Pantherstock

Konflikty w rodzinie

Człowiek chory psychicznie, osoba pełniąca w społeczeństwie rolę "innego", jest ciągle jeszcze dla nas mało zrozumiała.

Reklama:


Nie tylko z moich ustaleń, wynika, że choroba psychiczna dezorganizuje realizację wszystkich funkcji rodziny, przy czym głębokość i intensywność dysfunkcjonalności rodziny zależy od typu schorzenia - są one poważniejsze w przypadku zaburzeń psychotycznych (np. schizofrenia), słabsze w schorzeniach niepsychotycznych (np. depresja, nerwica).

Z perspektywy rodziny i pacjentów najbardziej deprywującymi ich potrzeby były zakłócenia w realizacji funkcji emocjonalnej - ekspresyjnej i opiekuńczo - zabezpieczającej oraz materialno - ekonomicznej i religijnej. Na reorganizację rodziny w następstwie choroby psychicznej ma wpływ bardzo wiele faktów:

  • długość pobytu w szpitalu - krótkie pobyty w szpitalu zwiększają stopień doraźnego obciążenia rodziny. Pacjent wraca do domu zdradzając nadal objawy psychotyczne, które zakłócają funkcjonowanie rodziny; dłuższe hospitalizacje psychiatryczne, zmniejszają subiektywne obciążenie rodziny, powodują jednak przejmowanie przez innych członków rodziny pełnionych dotąd przez osobę chorą ról,
  • częstość przyjęć do szpitala - jedna czy dwie hospitalizacje nie zmieniają funkcjonowania rodziny; większa ilość hospitalizacji - powoduje zmianę oczekiwań i utratę nadziei, że będzie on zdolny normalnie funkcjonować,
  • im większy stopień nasilenia zaburzeń pacjenta, tym trudniejsze przystosowanie rodziny i mniejsza akceptacja chorego .


Kłopoty w codziennym życiu rodziny z występującą chorobą psychiczną ograniczają krąg społeczny rodziny, zubażają jej życie kulturalne i towarzyskie. Brak wspólnych sposobów spędzania wolnego czasu, odstąpienie od zorganizowanych form wypoczynku oraz unikanie spotkań towarzyskich, izoluje poszczególnych członków rodziny wzajemnie od siebie, a rodzinę od społeczności. Problemy związane z chorobą ujawniają potencjał czyniący na ogół rodzinę zdolną sprostać potrzebom swych członków i oczekiwaniom ze strony systemów pozarodzinnych. W większości przypadków rodzina, mimo braku wcześniejszych doświadczeń (niemożliwa jest socjalizacja antycypująca) wykazuje zdolność adaptacyjną i elastyczność w wykorzystaniu własnych zasobów. Zbyt często jednak liczy ona na instytucje pozarodzinne, ów brak wsparcia prowadzi do przeciążeń wielu funkcji rodzinnych. Dotychczasowe nadzieje i plany ulegają zagrożeniu przez niepewną przyszłość. Bez względu na to kto choruje: mąż, żona, czy tak jak w przypadku omawianych badań dorosłe już dziecko, sytuacja wymaga wprowadzenia dużych zmian w sposobie życia rodziny.

fot. ojoimages


Rodzina przystosowuje się do nowej sytuacji w różny sposób i w różnym czasie. Podobnie jak inne systemy psychospołeczne zachowuje ona równowagę przeciwstawiając i przystosowując się do zmian, które w naturalny sposób zachodzą. Aby skutecznie przystosować się do zachodzących zmian rodzina zmienia swoją wewnętrzną organizację i funkcje. Kłopoty w codziennym życiu rodziny z występującą chorobą psychiczną ograniczają krąg społeczny rodziny, zubażają jej życie kulturalne i towarzyskie. Brak wspólnych sposobów spędzania wolnego czasu, odstąpienie od zorganizowanych form wypoczynku oraz unikanie spotkań towarzyskich, izoluje poszczególnych członków rodziny wzajemnie od siebie a rodzinę od społeczności. Zmiany w strukturze rodziny postrzegane przez badanych, uszeregowane według ważności, przedstawiają się następująco: matki zmuszone są podejmować zwiększoną odpowiedzialność za prowadzenie domu, życie towarzyskie zostało ograniczone, pogorszyła się sytuacja materialna rodziny, powstała potrzeba podjęcia dodatkowej pracy bądź dłuższa jej kontynuacja - przez rodziców, pojawiły się narastające rozdźwięki między małżonkami (głównie na tle choroby dorosłego dziecka), zmienione zostały plany co do przyszłości dorosłych „dzieci”.

POWIĄZANE DYSKUSJE NA FORUM Z KATEGORII Zaburzenia psychiczne

Nerwica natręctw u nastolatka
Witam, Jestem mamą nastolatka ze zdiagnozowaną nerwicą natręctw. Syn od roku jest leczony oraz chodzi na psychoterapię. Co do leków, początkowo Zotral, który miał dobre efekty, ale niestety powodow...
Pomocy !
Moi drodzy czy to możliwe że u jednego pacjenta zdiagnozowano afektywne zaburzenia dwubiegunowe, epizod mieszany F31.6 oraz relatywne zaburzenia nerwicowe o obrazie lękowo-depresyjnym F43.2 ? Czy to ...
Psychoza
Czy psychoza musi być koniecznie objawem schizofrenii? Miałam epizod rok temu , objawy ostre trwały ok 7-10 dni. Trafiłam do szpitala na 2 tygodnie, ustawili leki, w stanie dobrym wypisali do domu....
trittico cr 150mg zejscie
witam chce sie doradzic czy moge odrzucic ten lek w dawce 150mg sen jest git bez tego depresji nie ma natretne mysli sa ale mysle ze nie od tego leku pozatym czy moge go odstawic od razu sen mam swie...
Mirror 15 mg
Dostałam wysypkę na twarzy po 3 tygodniowym brania leku nie wiem co robić może ktoś był w podobniej sytuacji
Erytrofobia. Zabieg ETS
Ciężko znaleść cokolwiek w internecie. Byłoby super jakby ludzie którzy są po, wypowiedzieli sie tutaj. Sami wiecie jak wyglada takie życie...
Reklama:
Reklama: