Choroby psychiczne

Psychiatria stanowi ważną dziedzinę medycyny. Może o tym świadczyć choćby fakt, że staż w jej zakresie jest – obok pracy na oddziałach m.in. internistycznych czy ginekologicznych – jednym z elementów lekarskiego stażu podyplomowego. Ogólna wiedzy społeczeństwa o chorobach i zaburzeniach psychicznych wydaje się niestety dość mała: „wariat”, „czubek” to jedne z łagodniejszych określeń pacjentów placówek psychiatrycznych. Czym są więc choroby psychiczne i czy każdej z nich należy się aż tak lękać?

W praktyce lekarza klinicysty mamy do czynienia, zasadniczo, z dwoma okolicznościami klinicznymi. Jeśli na podstawie objawów, z jakimi zgłasza się człowiek na Izbę Przyjęć (albo jest przywożony przez Pogotowie Ratunkowe), możemy domniemywać, że mamy do czynienia z chorobą, która w bezpośrednim następstwie doprowadzi do jego zgonu, musimy niezwłocznie podjąć interwencję. Powinniśmy możliwie szybko ustalić przyczynę stanu, w jakim jest pacjent, a następnie wdrożyć leczenie farmakologiczne bądź zabiegowe. W takich okolicznościach mówimy o stanie nagłym.

Prawdopodobieństwo związania się z osobą cierpiącą na zbliżone zaburzenie bywa dwukrotnie, nieraz trzykrotnie wyższe niż stworzenie pary z osobą zdrową. 

Co oznacza pojęcie „zaburzenie osobowości”? Zaburzenie osobowości samo w sobie nie jest chorobą, a przynajmniej nie powinno być na równi z chorobą traktowane. Czym innym bowiem jest np. zapalenie gardła, gdzie konkretna przyczyna (czynnik etiologiczny), powoduje konkretny skutek (objawy choroby), z którym wiemy jak sobie poradzić (wyleczyć).

Hipomania (zespół hipomaniakalny) opisywana zwykle jako stan nadmiernie podwyższonego nastroju, tzw. „górka” lub "mania o łagodniejszym nasileniu" może stanowić jeden z epizodów choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD) i doprowadzić do istotnego pogorszenia funkcjonowania psychospołecznego.

Jedzenie jest w naszej kulturze wyrazistym symbolem. Symbolem pozytywnym. Jest wyrazem miłości, troski, więzi, szacunku. Jest używane do świętowania ważnych wydarzeń i opłakiwania strat. Staje się równie często nagrodą, jak i pocieszycielem.

Syndrom barona Munchhausena zaliczany jest do grupy zaburzeń pozorowanych, polegających na wywoływaniu objawów psychosomatycznych, mających na celu doprowadzenie do hospitalizacji.  Celem osób chorujących na syndrom, jest doprowadzenie do ingerencji chirurgicznych, które mają na celu deformację ciała. 

Naukowcy próbują stworzyć matematyczne modele myślenia sekwencyjnego, które pozwoliłyby zrozumieć rozmaite zaburzenia psychiczne

Coraz więcej specjalistów od zdrowia psychicznego domaga się wpisania samookaleczania do wykazu chorób psychicznych. 

Naukowcy widzą możliwy związek między zawartością flory bakteryjnej chorych na anoreksję a postępami choroby.

Otello - jeden z bohaterów dramatu Szekspirowskiego stał się synonimem osoby chorej na chroniczną zazdrość. Zespół Otella dotyka coraz większej liczby osób. Czym jest i jak sobie z nim radzić?

Anorexia nervosa, inaczej jadłowstręt psychiczny, zaliczana jest do bardzo poważnych chorób, które prowadzą do problemów zdrowotnych, a w wielu przypadkach nawet do śmierci. Choroba ta stanowi bardzo poważny problem wśród dorastających i młodych kobiet.

Cały czas trwają badania poszukujące przyczyn rozwoju osobowości dyssocjalnej. Na szczególną uwagę w tym procesie zasługują m.in.: brak konsekwencji w wychowaniu, kłótnie rodzinne, wrogie zachowania ze strony rodziny oraz bliskich, separacja lub rozwód rodziców czy manipulacja uczuciami.

Zgodnie z zapowiedzią, w kolejnym odcinku cyklu „Profesjonalizm w terapii” przyjrzymy się pracy Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego. W jakim celu utworzono odrębną instytucję dla osób leczonych psychiatrycznie? Czy jest potrzebna?

Choroba psychiczna?Objawy schizofrenopodobne, urojenia, halucynacje często z występującą gorączką, zaburzenia świadomości, hipowentylacja, napady drgawkowe, zaburzenia układu autonomicznego, dyskinezy. Z takimi objawami spotyka regularnie współczesny psychiatra. Czy zawsze jednak towarzyszą chorobie psychicznej? Osiągnięcia naukowe ostatniego półwiecza sugerują spojrzeć na pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie nie co „szerszym okiem”.

Zaczynamy nasz cykl. W pierwszym odcinku przyjrzymy się prawom pacjenta psychiatrycznego: kwestiom prawnym i etycznym. Czy te uregulowania są wystarczające do skutecznego leczenia, czy też potrzeba czegoś więcej?

Zapraszamy do zapoznania się z relacją z VIII Międzynarodowego Kongresu z cyklu Psychiatria Medforum, który odbył się w dnia 11-13 grudnia 2014 roku w Wiśle.Tematem przewodnim Kongresu była: Optymalizacja leczenia w psychiatrii.

Osoby, które określamy jak antyspołeczne, aspołeczne czy dyssocjalne, swoim zachowaniem prezentują takie cechy jak oziębłość emocjonalna, brak zrozumienia, współczucia czy empatii wobec innych (nawet osób najbliższych), zdolność do stosowania przemocy, agresja, nadpobudliwość, brak przestrzegania zasad oraz nie spełnianie oczekiwań innych osób.

Zaburzenia odżywiania zaliczane są do grupy zaburzeń psychicznych i jak pokazują badania, wymagają szczegółowej diagnostyki oraz włączenia leczenia (środki farmakologiczne, psychoterapia, pobyt w ośrodku i inne). Problemy te dotyczą zarówno kobiet jak i mężczyzn w różnych przedziałach wiekowych.

Zespół Capgrasa (zespół Sozji) zaliczany jest do zaburzeń psychicznych, tzw. urojeniowego zespołu błędnej identyfikacji (delusional misidentification syndrome – DMS) w których u pacjenta występują specyficzne urojenia.