Forum: Uzależnienia

Witam,

Mam w domu kilka problemów, ale jeden z nich zaczyna mnie przerastać. Alkoholik w rodzinie.
Mam 21 lat, brata i siostrę - 43 lata i matkę 65 lat.
Mieszkamy w dwupokojowym mieszkaniu.
Z powodu problemów finansowych przerwałem studia na PW i podjąłem pracę.
Alkoholikiem w mojej rodzinie jest brat.
Kilka razy już siedział w więzieniu za jakieś kradzieże itp. Nie obowiązują dla niego zasady moralne, do kościoła nie chodzi i ma zupełnie inne wartości w życiu od pozostałych członków rodziny.
Ostatnio poszedł siedzieć, gdy miałem 18 lat, w sam raz przed maturą. Dzięki temu udało mi się ją dość dobrze zdać, odpoczynek od niego spowodował u mnie większą otwartość na innych ludzi, więcej pogody ducha, poprawę nastroju. Zacząłem nawet słuchać weselszych piosenek. Przedtem, od kiedy pamiętam były z nim problemy. Policja, awantury, alkohol...

Byłem jeszcze mały strasznie się bałem tych awantur, tym bardziej, że mój brat był agresywny.

Teraz po 3-latach odsiadki, wyszedł z paki. Od razu jak wyszedł to zaczął pić. Wyszedł 3-miesiące przed końcem wyroku, za dobre sprawowanie. Do domu dotarł dopiero tydzień po wyjściu z więzienia. Zadzwonili do nas ze szpitala, że go mają. W międzczasie miał przerwy w piciu.
Na przełomie kwietnia/maja był na leczeniu odwykowym (już nie pierwszy raz), po miesiącu wyszedł i nie pił, w końcu wyjechał do "pracy" za granicę i teraz jakiś tydzień temu wrócił. Posiedział kilka dni i znowu się zaczęło.
Pije codziennie, nie dba o higienę, ani o to, co inni myślą o nim. Nie dokłada się do żadnych opłat, nawet za jedzenie. Wstał niedawno i chciał 5zł na alkohol. Ale nie dostał. I nie dostanie. Ale zaczął mi grozić.
Nie wiem, co myśleć, ale to mnie przerasta. Mogę go wyrzucać i nie wpuszczać do domu, ale wtedy przyjdzie, jak mnie nie będzie. Obawiam się też o swoją mamę i siostrę. Mama ma już swoje lata. Chciałbym jej już zapewnić spokojne życie i przede wszystkim bezpieczne. Nie stać mnie, żeby się wyprowadzić, ale najchętniej bym to zrobił. Najbardziej zależy mi na szczęściu i spokoju, właśnie mojej matki. Ale przez to wszystko chodzi ciągle poddenerwowana. Jemu wszystko zwisa. To jest charakterologiczny typ takiego dresa spod bloku.
Ja praktycznie wszystko, co zarabiam oraz rentę rodzinną po ojcu daję na mieszkanie i życie. Mamy też komornika.
Nie wiem już sam, co powinienem zrobić.
On miał już dawaną niezliczoną ilość szans. Zawsze kłamał, zawsze mu wierzyliśmy i sytuacja się powtarzała.
Myślałem też nad sprzedażą mieszkania, wynajęcia czegoś innego, poza jego zasięgiem, ale jednak własne mieszkanie to własne mieszkanie.
Chciałbym w końcu poznać swoją drugą połówkę, uwolnić sie od problemów z nim (nie lubię mówić na niego brat, bo wszystkie wspomnienia z nim związane są złe).
Może ktoś jest w stanie mi doradzić. Proszę o rady i wsparcie.

Pozdrawiam

Witam,

Powinieneś poszukać pomocy w poradni uzależnień, takie poradnie pomagają nietylko samym uzależnionym,ale również osobom które z nimi żyją tzw. współuzależnieni. Taka pomoc jest bezpłatna i nie podlega rejonizacji,więc jeżeli mieszkasz w małym mieście gdzie wszyscy -wszystkich znają i martwisz się,że Cię ktoś w takiej poradni rozpozna, możesz skorzystać z jakiejś oddalonej. Tam zajmą się Tobą ludzie odpowiednio do tego przygotowani i pomogą Ci odzywskać siły i radzic sobie z sytuacją by w końcu uwolnić się od tego problemu. Ja dziś ide pierwszy raz na takie spotkanie...tyle,że ja idę jako uzależniona