Forum: Schizofrenia

Witam. Poznałem pół roku dziewczynę. Bardzo zamknięta w sobie, tajemnicza. Jesteśmy ze sobą już prawie te pół roku. Przyznała mi się że słyszy głosy, które mówią jej same negatywne rzeczy, ubliżają jej, karzą jej się zabić, robić krzywdę, szantażują ją... Widzi także różne rzeczy... Ludzi, postacie, zwierzęta. Rzeczy których się boi.
Dostaje dziwnych napadów. Pogarsza jej się humor, zamyka się w sobie, te głosy zagłuszają jej wszystko, wyzywa mnie, mówi że nikt nie jest jej potrzebny, że powinna umrzeć, że świat jest bez sensu i inne takie rzeczy. Towarzyszy temu zaburzenie równowagi i samookaleczanie się (już stłumiłem do poziomu, że gdy ma napad to czasami się uderzy, bez większych obrażeń dzięki Bogu).
Chodzi do psychiatry. Rzekomo brak diagnozy. Przepisał jej lek Rispolept 2mg. Psycholog wykrył u niej wysoki poziom lęku.
Proszę, pomóżcie mi... Każdego dnia tak się dzieje w mniejszym lub większym stopniu. Chcę aby z tego wyszła. Powiedzcie mi co to jest, doradźcie co z tym zrobić... Błagam o pomoc.

Drugie zdanie - pół roku temu***

Miłość- musisz dużo Jej okazywać.
Wiara, którą musi w sobie odbudować, wiarę w to że będzie lepiej, że ma na to wpływ.
Postrzeganie- czyli wiedza o tym, że otacza nas świat duchowy. O tym, że ją dopadły złe byty, którym zależy na jej śmierci gdyż one się tym karmią. Dobro i zło, życie i śmierć itp
Przyda się w każdym bądź razie- na pewno. A poza tym jest to bardzo interesujące.
No i Ty jak i Ona możecie się zwracać o pomoc ku górze- również nie zaszkodzi, tylko że najlepiej to działa gdy szczerze się wierzy i faktycznie czuje to co się mówi.

Czyli tak jak myślałem... Idziemy w dobrym kierunku Dziękuję Ci bardzo Bywający!
Ma ktoś jakieś inną perspektywę widzenia tego problemu?

No problemo, powodzenia!

Pewnie nie przyniesie Ci ulgi wiadomość, że lekarz to musi zdiagnozować ....
Na moje, laickie oko to może być schizofrenia. Osobiście znam dwie osoby słyszące głosy i obydwie maja takie diagnozy ....
Kiedyś myślałam, że mam taka moc by pomóc przyjaciółce w początkach choroby.
Dużo z Nią rozmawiałam, próbowałam tłumaczyć, odwracać uwagę, angażowałam różne "autorytety" by wypowiedziały się w nurtujących kwestiach (obsesje na temat ciąży - ginekolog, myśli bluźniercze w kościele - ksiądz, obiektywna ocena - przypadkowy przechodzień) niestety .... nie dałam rady ... to było ponad moje siły

Wyobrażam sobie co czujesz, możesz Ją wspierać, zapewniać o swoim oddaniu i miłości, ale pomóc jej musi lekarz, taka jest moja opinia.

Pozdrawiam serdecznie i dużo siły życzę,