Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Od pewnego czasu jestem przerażona zachowaniem pewnej osoby. Trudno byłoby mi tu przytoczyć wszystko, ale podam kilka przykładów jej zachowań.
1. brak logiczności - zdanie które zrozumiałby każdy interpretuje w zły sposób, doszukując się w nim ataku na swoją osobę, wmawia ze osoba która to zdanie wypowiedziała miała na myśli coś złego. Tłumaczenia nic nie dają, Ona wie lepiej co autor miał na myśli.
2. histeria - bez powodu wpada w szał, wszyscy patrzą na nią z niedowierzaniem, bo np grupa ludzi rozmawia na temat, na który może ona tylko rozmawiać albo ktoś powiedział coś, co się jej nie spodobało. Łatwo ją rozdrażnić.
3. Unika ludzi, nie ma koleżanek, chłopaka, trzyma się tylko kurczowo swojej matki, którą wręcz osacza. Zna każdy szczegół z pracy matki, każdego klienta itd. Nie ma takiej możliwości, żeby rodzina matki lub inne osoby porozmawiały z matką, wszystko musi wiedzieć. Izoluje siebie i matkę od wszystkich.
4. 4 lata temu ponoć sama zrezygnowała z dobrej pracy, bo czuła, że musi tak zrobić. Nie pracuje do teraz. Ale twierdzi, że ma sporo pracy bo mamie pomaga. Nie przejmuje się przyszłością.
5. Podejrzliwość - na słowa, obserwacja
6. Złośliwość - sukces, praca, znajomi, przyjaciele, radość innych (wybranych oczywiście, a nie wszystkich osób) wywołują u niej zazdrość i są nie do zniesienia, próbuje choćby słowem, przykrym smsem np. wydać osąd, krytykę, sprawić przykrość lub wywołać wyrzuty sumienia
7.Nadmierna religijność, widzenia, czucia, poczucie swojej wyjątkowości. Chciałaby naprawić świat, mieć taką pracę, by pomagać potrzebującym. Na chęciach się kończy. Ten temat jest trudny....
8. Krytykowanie przez zazdrość
9. Bdb pamięć - wyciąga to, co np. mówiłam, obiecałam jej dawniej, myśląc, ze jest inna.
10. Bardzo dba o siebie, wydaje dużo pieniędzy matki na siebie, nie czując że nie powinna
11. Pierwsze sygnały, że coś jest nie tak, to podczas w/wspomnianej pracy wymyśliła sobie inne życie, czyli jednego chłopaka, potem drugiego, wakacje z nim itp

Jest toksyczną osobą, od której wszyscy uciekli, z wyjątkiem matki. Ja jestem już u kresu wytrzymałości, nie ma dnia, żeby nie było choć jednego złego sms od niej. Nawet rodzina unika kontaktów, bojąc się, że podczas rozmowy ona wpadnie w szał. Ostatnio mało nie brakowało a wezwaliby karetkę do niej.
Nie mam wiedzy w takich tematach, ale na pierwszy rzut wydaje się normalną osoba. Trzeba pobyć z nią by takie rzeczy zauważyć. To nie jest normalne zachowanie. Jej ciagłe dziwne stany duchowe, poczucie takiej wyjątkowości,które kłócą się z tym, co wg mnie jest dobre, czyli pokorą, cichością, dobrocią.
Czy to jest choroba psychiczna?

Myślę, że niekoniecznie. Takich osób, o tak trudnym charakterze jest dużo. Niekoniecznie musi być ta osoba schizofrenikiem.

Tylko każdego dnia, każda czynność, jak np zakup jakiegoś przedmiotu, cokolwiek jest tłumaczona przez nią, że zrobiła tak, bo kazał jej zmarły lub siłą wyższa.
Ona jest przekonana, ze w jej głowę wchodzą myśli kogoś, że siła każe jej to zrobić.

A, to już inna sprawa. Objawy- omamy czy urojenia-to klasyczna schizofrenia.

Ja się próbuje od niej uwolnić, bo mam ciągle przykrości z jej strony. Poza tym mówiąc krótko boję się jej. Gdybym powiedziała szczerze co podejrzewam, czyli to, o czym piszemy, wpadłaby w obłęd, histerię. Nie wiem co zrobić.

No tak, trudna sprawa. Ona z rodziny ma tylko matkę, która pewnie nie przekona jej do leczenia, bo sama jest zdominowana przez córkę. a ty się jej boisz. nie wiadomo jak by zareagowała gdyby ktoś zasugerował psychiatrę. Może większa grupa, zebrać przynajmniej kilka osób, zeby z nią porozmawiały, ze jej stan wymaga leczenia.