Forum: Depresja

Witam
Nie umiem sobie poradzić z napadami złości, niby ogólnie jestem osobą spokojną i w pracy tez jestem tak odbierana ale na przykład moje dziecko potrafi mnie tak wyprowadzić z równowagi, że zaczynam krzyczeć na całe gardło, po czym gryzę swój palec z całych sił żeby rozładować napięcie a na koniec płaczę z bezsilności i mam wyrzuty sumienia, że nakrzyczałam na dziecko... dzieje się to wtedy kiedy na spokojnie tłumaczę dziecku z prę razy że nie wolno tego, czy tamtego a ono wpada w złość no bo taki ma etap w swoim małym życiu i mimo to, że rozumie co mówię, to nie słucha... i krzyczę wtedy, że mam dość, że inne dzieci są grzeczne, że nie słucha, że histeryzuje... i za każdym razem mówię sobie, ze będę miała więcej cierpliwości ale nie umiem się opanować...

...przydałaby ci się psychoterapia i coś lekkiego uspokajającego, może hydroksyzyna, albo jakieś ziołowe uspakajacze bez recepty.

Ja proponuję seks z fantazjami ..co małżonek niemrawy?

małżonek jest alkoholikiem na wszywce i jego jest dużo winy w moich nerwach...
brałam ekstraspazminę, ziołowe tabletki uspokajające, piję melisę nie pomaga a moje dziecko jest wyjątkowo jęczące, cały dzień niezadowolone, płacze o wszystko, ale cóż się dziwić jak mama nerwus..

ok ..ale emocji nie wolno tłumić .Tak może to być że zapalnikiem jest alkoholizm Miłego dnia Ci życzę

A na dzieci nie radzę krzyczeć ...stare talerze w piwnicy o podłogę i będzie lżej

żeby to było takie proste, ja mam dość wszystkiego, całe życie o dupy, im bardziej się staram tym gorzej wychodzi a moje dziecko kocham z całej siły i jest jedyną osóbką która wywołuje uśmiech na mojej twarzy...

Dziecko jest bardzo wrażliwe na wszelkie niepokoje przekazywane przez rodziców. Jeśli jest niespokojne to również w domu musi być niespokojnie, brak pewności i takiego bezpieczeństwa. Dziecko to wszystko wyczuwa i takimi napadami złości to komunikuje. Rodzice często nieświadomie przekzaują swoje obway i lęki dotyczące życia na dzieci które nie bardzo sobie z tym radzą i rzutuje to później na ich życie i wybory. Za wszelką cenę powinnaś chronić dziecko przed swoimi lękami i obawami., przytulac je i sprawiać żeby jak najmniej sie stresowało jakimiś porblemami dorosłych. Dziecko trzeba chronić przed tym, powinniście to wiedzieć z mężem i wspólnie coś z tym zrobić.

TO NIE KONIEC ŚWIATA......pierwsze .....wziąć się za mężusia........albo będzie się leczył albo walizki.....jak nie..... jest instytucja pomocy rodzinie....zgłaszasz a jak nie sad i wymeldowanie..za awanturnictwo......czasy się zmieniły....dziec maja prawo do życia w spokoju.......później.....jest terapia dla ciebie......a później fajna książka.....granice ew relacjach....małżeńskich wprawdzie tytuł śmieszny ...ale ta książka pokarze ci ...gdzie jest każdego miejsce w rodzinie.....dzieci tez...ona jest o prawidłowych relacjach....napisali ja terapeuci....HENRY CLOUD I JOHN TOWSEND....poczytaj świetna lekka książka....a jeszcze będziesz szczęśliwa.......TO MY UKŁADAMY PUZZLE NASZEGO ŻYCIA....WIARA W TO ZE DASZ RADE WIARA....

dzięki za miłe słowa a nie ocenianie ja jestem dobrą mamą tylko gdzieś te emocje, problemy biorą górę, żyję w ciągłym strachu, kiedy znowu...