Forum: Kółko wsparcia psychicznego

Całą noc dziś nie spałam, anu minuty. Z miłości.
Normalnie całą noc płakałam i gryzłam poduszkę.

I przyszło mi na myśl, że pójdę chyba do salonu piercingu i każę sobie wyciąć na ramieniu inicjały...bez znieczulenia..
nie chcę w ten sposób koncentrować na sobie Waszj uwagi, wybaczcie.
Ale myślę, że tak zrobię. Ta miłość jest już tak nasilona, że nie ma innego sposobu wyrażenia jej, niż krew..
pozdrawiam

Miłość to takie dziwne uczucie, które rodzi się podobno nie w sercu, ale w naszym umyśle. Miłość różne ma oblicza i każdy kocha na swój sposób. Miłość to radość i szczęście a nie smutek i łzy. Dlaczego płaczesz i kąsasz poduszkę? Mogę się tylko domyślać, ale dlaczego chcesz cierpieć fizycznie? Psychicznie człowiek wiele potrafi znieść i fizycznie również, lecz dlaczego Ty chcesz cierpieć podwójnie? A może Twoja psychika już na ten rodzaj bólu się już uodporniła, a Ty szukasz w cierpieniu fizycznym czegoś, co to odmieni? Z jakiegoś powodu cierpisz, ale krew nie jest wyrazem miłości, choć ironicznie jest przecież darem życia. Krew raczej kojarzy się z cierpieniem. Uczucie zwłaszcza zawiedzione, niespełnione również boli i każdy zdaje sobie z tego sprawę, ale to, co Ty chcesz zrobić to niepotrzebne dodawanie sobie cierpienia i nie mówię tu tylko o fizycznym bólu w trakcie wykonywania literek. Gdy już to zrobisz to ilekroć popatrzysz na te inicjały nie tylko odczujesz to, jako ból psychiczny po stracie, ale też, jako ból fizyczny. Przecież ludzie by zapomnieć pozbywają się wszystkiego tego, co sprawia im smutek a nie odwrotnie. Oczywiście z umysłu i serca nawet latami nie można niczego usunąć a niektórzy nie potrafią (nie chcą) usunąć niczego do końca swoich dni, ale to jest właśnie potęga umysłu i żyje on jakby niezależnie od pozostałych części naszego ciała, które przecież i tak kontroluje. Jak najbardziej jednak decyzja należy do Ciebie tylko pamiętaj, że nie jest to zmywalny tatuaż i pozostanie to z Tobą do końca życia.

Pozdrawiam

Widocznie nudzi sie wam, tatuaz nie ma niczego wspolnego z psychiatria, nie naginajcie . Temat na hyde park, administracja ostrzega,a wy dalej swoje.

Niekoniecznie na hyde park, myślę.Ale z innych powodów chyba źle zrobiłam, że zaczęłam ten wątek.

PS> Myśle, że nie przeczytałeś mojego postu do końca, napisałam wyraźn ie, dlaczego krew...
i w tym kontekscie na mysl o zmywalnym tatuzażu smiech mnie bierze, wybaczysz,,,

Nie z powodu srtaty...po prostu miłość tak silna, że nie ma inneo sposobu wyrażenia jej adekwatnie, niż krew..

uwielbianie Obiektu milości swoją krwią, o, może tak...


i co, o "waleniu konia" można bezpiecznie pisać na Psychiatrii ( Forum obok), a o....miłości, która podobno stanowi objaw, nie?
toż nie ma nic bardzoej niewinnego niż miłość bez pierwiastka seksualnego, moim zdaniem.,..

sex jest gbrudny, zły.. choć większość z Was może nie zgodzi sie ze mną. ale takie są moje doświadczenia.
to nie moja wina. dlatego jak już kocham, to platnicznie, i... co gorsza, to to, że nie umiem kochać bez jednoczesnego wyżywania się na sobie... po to, by okazać, jak bardzo kocham...że jestem gotowa zniszczyć siebie, okaleczyć się, i co tam jeszcze...z miłośći

wdydaje mi sie ze milosc jest jak najbardziej odpowiednim tematem na to forum... przeciez milosc ( lub jej brak) ma opgromny wplyw na nasza psychike!
ludzie przez nia zabijaja, popelniaja samobojstwa, popadaja w depresje, wychodza z nalogow i pokonuja ciezkie choroby....

a moze sie myle?

Nie mylisz się. Powiem więcej, kochać i być kochanym to moim skromnym zdaniem najważniejszy cel w życiu człowieka. Może są osoby, którym nie zależy na miłości, ale ja osobiście takiej osoby jeszcze nie spotkałem.

Bez miłości życie to... w zasadzie nie jest życie.

Tak, tylko to taka trochę inna forma miłosci....
macie bezwzględnie rację, tylko u mnie właściwie prawie zawsze Miłość = wyżywanie się na sobie. jakiś nieprawidłowy stereotyp poznawczy.

By pokazać, jak bardzo kocham, chcę krwawić.,..oddać życie, jeżeli trzeba... albo poświęcić je w całośći...nawet nie wiecie, ile mam tego rodzaju fantazji, np kiedy kładę się spać...zasyiam z nimi.

A kiedy w domu trudno mi zabrać sie za coś ( standardowe problemy z mobilizacją), to nie ma na to lepszego sposobu, jak wyobrazić sobie, że robię to dla X. Y. prasowanie, sprzątanie...
I wiecie, jaki jest skutek? Że rzecz, której nie lubię, robę ją "jak krew z nosa" zwykle, jest wtedy zrobiona... nie chwaląc się, prima sort, najlepiej, jak umiem.
W dodatku możiwie szybko i z uśmiechem na ustach.
Co Wy na to, Kochani??
to zaczyna przypominać takie wyobrażone niewolnictwo...