Forum: Depresja

Moja historia jest trudna i bardzo skomplikowana, dlatego nie moge sobie sama z nia poradzic. Jestem w zwiazku ktorego mam DOŚĆ poniewaz nie dogaduje sie w ogole z partnerem. Zaczene od tego ze mieszkamy razem juz od 8miesiecy. Ja pochodze z rodziny patologicznej i adoptuje brata ktory ma 15lat i mieszka z nami. Mojemu partnerowi zawsze wszystko przeszkadza a to ze moj brat jedzie gdzies z nami a to ze ja wiecej czasu spedzam z bratem ale on jest w takim wieku ze potrzebuje pomocy dorasta i jest w wieku gdzie czesto wystepuje bunt ( typu ze nikt go nie chce itd.) Gdy tylko cos sie wydarzy ja staje w obronie brata poniewaz duzo przezylismy. A moj partner nie potrafi tego zrozumniec . wydziera sie ze wole brata niz jego. Robi mi czesto awantury (nigy mnie nie uderzyl nie jest taki wrecz przeciwnie nie nadużywa alkoholu to nie jego tym faceta). Za 2 miesiace konczy nam sie umowa najmu nie wiem co mam robic czy dalej sie plontac w ten zwiazek czy juz z nim skonczyc. Szczeze mowiac gdy bym miala wybierac pomiedzy nim a bratem wybrala bym brata. Pisze o tym poniewaz czesto tak do mnie mowi. Pomocy...

Jak widzisz nie łatwo jest uciec z patologii. Popadłaś z jednej patologii w drugą. Rzuć to w cholere.

Dopóki Twój bart nie skończy 18 -stki dobrze by było Go nie zostawiać. Ale czy zawsze masz z tego powodu stawać po jego stronie? Nie koniecznie - zależy od sytuacji.
A czego Ty pragniesz?

Zazdrość że poświęcasz więcej uwagi bratu, niż partnerowi. To Twoja decyzja, ale ja osobiście jestem zdania, że miłość jest wtedy kiedy występuje zrozumienie od drugiej osoby, a tu go nie ma. Na Twoim miejscu zakończyłbym związek, ale to Twoje życie, a wybór i tak będzie trudny. Pamiętaj też, że to Twoje życie i jeśli nie chcesz czegoś robić, to tego nie rób. Nikt Cię nie może zmusić. Ja bym nie wytrzymałbym z drugą połówką, która nie okazuje mi wsparcia w ważnych dla mnie kwestiach.