Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

przez ostatnie kilka lat mecza mnie mysli, jestem bardzo podejrzliwa,wmawiam sobie ze ludzie sie gapia na mnie ze gadaja smieja sie z reguły czuje ze odbieraja mnie w zlym swietle, wsrod znajomych przynajmniej raz na jedno spotkanie mam wrazenie ze mowia o mnie przy mnie, tak zebym nie zrozumiala a ja wtedy wiem doskonale ze mowia o mnie . wiem tez ze wmawiam to sobie,wiem ze to nie jest prawda bo mam nieraz racjonalne dowody na to ze uroilam sobie to wszystko,ale nie potrafie sie powstrzymac, nie panuje nad tymi myslami caly czas mowie do siebie wmawiasz sobie,to nieprawda ale tylko pograzam sie, zaczynam dziwnie sie usmiechac,tak sztucznie udaje ze jest ok ale wiem ze oni to widza i wiedza. nie wytrzymalam i powiedzialam bliskiej mi osobie, umowila mnie na wizyte u psychiatry, i tu sie zaczyna moj problem, dokad nie poszlam do psychiatry wiedzialam ze mnie to boli i ze juz sama nie daje rady, ze potrzebuje pomocy czyjejs, czulam ze chce to zmienic. Mila pani z gabinetu (bardzo pozytywnie ja odebralam) nic mi nie powiedziala konkretnego natemat tego ci sie dzieje ze mna bo chyba za krotko zeby w ciagu godziny okreslic moj stan,przepisala leki,polecila psychoterapie i mam zjawic sie, wlasciwie to juz powinnam pare dni temu zadzwonic,ale... niewiem co sie stalo, wydaje mi sie ze nie potrzebuje pomocy, ze ja juz poprostu taka jestem, musze to zaakceptowac i tyle po co mam tracic swoj i jej czas? przez pare lat nie moglam sie pogodzic z tym, wiele stracilam przez to myslenie a teraz poprostu podaje dlon na zgode,prowadze pokojowy wewnetrzny monolog akceptuje to... tylko nic sie nie zmenia leki urojenia mam dalej, dalej sie kloce ze soba jak nagle mi sie wydaje ze knują, dalej sie boje wyjsc z domu sama, dalej nad tym nie panuje. I co mam zrobic???? ma ktos podbnie?

ja mam ale jak sie przejaram zielskiem bez tego nie no i mija mi jak mi faza schodzi...tez sie zastanawiam jak to z tym jest...

ja mam ale jak sie przejaram zielskiem bez tego nie no i mija mi jak mi faza schodzi...tez sie zastanawiam jak to z tym jest...

o co ci chodzi? uwazasz ze jestem popieprzona malolatką z fiu bździu w glowie, zjaraną i dla \\\"zajawki krece sobie faze z nudów?\\\" zastanów sie co piszesz.....

nikt tak nie uważa i *** do psychiatry czym prędzej

Nie zwracaj uwagi na takie wypowiedzi jak powyżej...

Właśnie to one zaśmiecają to forum.

Uważam,że powinny od razu być usuwane przez moderatora.



Myślę,że Twoja podejrzliwość nie jest kwestią charakteru ale raczej zaburzeń,które napewno da się wyleczyć.Nie odrzucaj pomocy specjalisty.Możesz też zwrócić się z tym problemem do dobrego psychologa, niekoniecznie to musi być psychiatra..i

pamiętaj,że jedna wizyta to zdecydowanie za mało.

niecałkiem zaśmiecam, bo owszem, niezbyt wyrafinowanie, ale przekazałem mniej więcej tyle samo swoim postem co ty swoim

dziękuję ci

napisałam chyba tylko po to by wylać z siebie, nikt mi nie da złotej recepty . Wydaje mi się,że bezsensu jest zawracanie komuś głowy, skoro ja nie widzę sensu ...nie wiem co się stało, bardzo chciałam sobie pomóc, po wizycie dostałam ogromnego kopa, a teraz czuję że się godzę, teraz jak bym miała iść do psychiatry/psychologa czuję się jak bym prosiła ich o zmianę koloru oczu z niebieskich na brązowe, po prostu taka jestem, tak musi już zostać,od lat mi towarzyszą lęki, chyba przyszedł czas by je polubić.

Jesteś jednak na forum publicznym,gdzie ludzie naprawdę oczekują wsparcia,zrozumienia,porady...

i powinieneś liczyć się trochę ze słowami.

To co napisałeś było chamskie i żałosne.

Myślę,że najwyższy czas by to zmienić,a nie zaakceptować .

Wspomniałaś,że lekarka zaleciła Ci psychoterapię,nie rezygnuj z niej,pozwól sobie pomóc.Nie musisz żyć z tymi lękami i "manią prześladowczą.Sądzę,że masz zbyt wiele kompleksów i dlatego myślisz często,że jesteś zle spostrzegana.Masz problem i musisz go rozwiązać,a nie godzić się na takie życie.Sama się z tym nie uporasz.