Forum: Kółko wsparcia psychicznego

Właśnie zaczełam pierwszy rok moich wymarzonych studiów niestety bardzo daleko od domu. Nie mogę sbie poradzić z rozłąką z moją rodziną. Tęsknie za moim domem, rodziną atmosferą, za wszystkim co związane z moimi rodzicami i siostrą. Nie potrafię się odnależć. Zaczełam brać tabletki na uspokojenie, ale nic nie pomaga. Mam napady płaczu, gdy widzę matkę z dzieckiem. Nie potrafię się zdystansować nie wiem co zrobić. Utrzymuje stały kontakt z rodziną, ale to nie pomaga. Mieszkam sama i nie mam się do kogo odezwać. Wracam do mieszkania i nikt na mnie nie czeka. Potrzebuje jakiejś rady i pomocy, nie wiem co ze sobą zrobić, zawsze najważniejsza była rodzina, której teraz obok mnie nie mam i nie wiem co teraz.....

Zacznij działać choćby w Niniwie albo jeśli masz dużo czasu bo nauka dobrze Ci idzie zatrudnij się gdzieś na kilka godzin- w kawiarni czy budce na dworcu. Zabijesz czas będziesz z ludźmi a z biegiem czasu przyzwyczaisz się do życia bez nich na codzień.

Też tak miałam,po studiach także nie minęło.

Kup sobie jakies zwierzątko np:kota, chomika to będzie ktoś na Ciebie czekac

To dopiero pierwszy tydzień!!! Uczelnia to miliony możliwości zarówno naukowych jak i towarzyskich.
Wejdź na stronę internetową swojej uczelni znajdź zakładkę - Organizacje studenckie- i wybierz coś dla siebie - turystka, żeglarstwo, aktorstwo, koła naukowe, itp. Możesz też korzystać z oferty innych uczelni, takie organizacje są zwykle międzyuczelniane. Głowa do góry, jako jedyny najemca mieszkania szybko możesz stać się imprezową duszą towarzystwa. Nie bój się To nie muszą być jakieś szaleńczo głośne imprezy.
Możesz zapraszać ludzi na wspólne piwko albo wspólna naukę, która de facto dopiero przed tobą. Będzie łatwiej, po miesiącu powinnaś kojarzyć ludzi z całego roku. Staraj się zapamiętywać jak najwięcej imion. Każdemu daj szansę się poznać i sama ich poznawaj. Nie skreślaj nikogo z góry.
To jest własnie czas aby na maxa rozwinąć swoja tolerancję- zobaczysz,że ludzie pozytywnie Cie zaskoczą.
Głowa do góry, pierś do przodu czas zdobywać Świat

Jak daleko masz do domu?, mysle o czestych odwiedzinach, rodzice takze tesknia bo macie dobre relacje, silne wiezi, w miare mozliwosci takze beda mogli do Ciebie przyjezdzac a Swieta Koscielne wspolnie razem w rodzinnym domu.Kiedys pisalismy tylko iisty, telefonow nie bylo, to rzadkosc, ze wzgledu na lacza.
Jesli nie chcesz angazowac sie w zycie uczelniane tak jak studenci w akademikach, to poznasz sie wkrotce z grupka kolezanek niepijacych, te imprezujace omijaj bo zszargac sobie opinie jest latwo.
Masz wlasne zainteresowania ?, jesli spiewasz to zostaniesz przyjeta do choru w ktoryms z kosciolow, z ladnie brzmiacym glosem zawsze przyjmuja, nie trzeba byc operowa spiewaczka.
Takich dziewczat jak Ty, w tych czasach jest malo, wiekszosc to imprezowiczki .
Pozytywna masz ceche, pielegnuj relacje rodzinne, zycie we wspolnocie skonczy sie, a rodzine masz na cale zycie.