Forum: Depresja

Mam 24 lata. Pięć miesięcy temu straciłem prawom dłoń po przez zmiarzdzenie. od tego momentu wszystko zaczeło mi sie walic. 2 tygodnie temu zostawiła mnie dziewczyna, nasz zwiazek trwał 5 lat. odkąd nie jestesmy razem ciągle płacze, nie potrafie sie niczym cieszyc. za tydzien wracam na studia, boje sie reakcji ludzi na brak mojej dłoni. dopiero zaczyna do mnie docierac ze jej brak jest na całe zycie co powoduje jeszcz wiekszy smutek. nie mam z kim porozmawiac. z normalnego kontaktowego i kolezenskiego chłopaka stałem sie ponurą masa która nie jest w stanie wydobyc z siebie chociaz cienia entuzjazmu. nie chce mówić rodzicom o tym co siedzi mi w głowie bo nie chce zeby moje problemy ich dobijały, własnie dlatego postanowiłem napisac to tutaj. nie wiem czego oczekuje od ludzi którzy beda to czytac, po prostu musiałem sie wyzalic.

...witaj, dotknęła cię straszna tragedia. Ale nie załamuj się, przede wszystkim...jak inni zareagują. Z czsem, a to potrwa, poradzisz sobie. Znasz na pewno kilka przykładow ludzi, autentycznych jak: pilot samolotu, po aputacji obu nóg, sportowiec - biegacz, J. Mela itd. Popatrz, żyją normalnie. Realizują plany życiowe, to nie fikcja. Jestem pewna, że z czsem poradzisz sobie.

Proponuje abys znalazl wszystko na temat Nick Vuijci - i dokladnie poczytal jego 2 ksiazki, jedna ma tytul bez rak bez nog bez ograniczen
Dodatkowo fajnie by bylo abys nabral troche pewnosci siebie, i akceptacji do nowej sytuacji, bo jesli tobie sie uda pokazac innym ze jestes ok z tym to inni szybciej cie zaakceptuja.
Moze w tym pomoc psycholog, a moze pomoc zwykle mowienie do siebie - akceptuje siebie i lubie siebie takiem jakim jestem i wierze w siebie po 100 razy dziennie.
Koledzy sa dzisiaj a jutro moze ich nie byc, ale ty jestes zawsze dla siebie - wiec zainwestuj abys sie dobrze czul sam ze soba i przebacz sobie --- to co sie stalo i to jakie sie twoje zycie porobilo przez to.
Im dluzej chowasz uraze - tymbardziej idziesz w dol, a nie o to tu chodz.
W razie potrzeby kup ksiazke o przebaczeniu, mowie powaznie a zrozumiesz co sie stanie z toba, jak to zlejesz i bedziesz nie ustannie mial do siebie pretensje.
nie przebaczenie jest gorsze niz rak, bo powoli zabija = tak ze nawet dana osoba tego nie zauwaza....