Pacjenci wielokrotnie próbują rozmawiać z lekarzami o swoich przeżyciach psychotycznych (zadają konkretne pytania, które wytrwale powtarzają, powtarzają też swoje wypowiedzi podczas trwania konsultacji i na jej zakończenie). Próby te okazują się być przyczyną częstych napięć i trudności w kontaktach między lekarzem i pacjentem. Lekarze unikają odpowiedzi, odpowiadają pytaniami, uśmiechają się lub wręcz śmieją chcąc w ten sposób podkreślić brak chęci zaangażowania się w świat przeżyć pacjenta.
Wysłuchanie pacjenta, poza oczywistymi korzyściami dla obu stron, prowadzi do lepszych wyników leczenia i zwiększa chęć pacjenta do współpracy.
Reklama: