Ocena poziomu fosforylowanego białka tau (p-tau) w płynie mózgowo-rdzeniowym może być pomocna w diagnostyce różnicowej choroby Alzheimera (Alzheimer's disease, AD) – u pacjentów z AD jest on znamiennie wyższy niż u pacjentów z innymi typami zaburzeń otępiennych i znamiennie wyższy niż u osób zdrowych. Być może z czasem p-tau zostanie uznane za marker AD. Pojawiają się doniesienia sugerujące, że nieprawidłowa fosforylacja p-tau i jego obecność w kłębkach neurofibrylarnych wskazują na AD.

Badanie przeprowadzone na grupie 161 pacjentów – u 108 z nich rozpoznano otępienie w przebiegu AD, u 24 otępienie czołowo-skroniowe, u 22 otępienie z ciałami Lewy'ego, a u 7 otępienie naczyniowe. U 43 nie rozpoznano zaburzeń otępiennych (grupa kontrolna).