Definicja i rodzaje upośledzenia umysłowego

Charakteryzuje się znacznie niższą sprawnością intelektualną, problemami z przystosowaniem się do wymogów społeczeństwa i środowiska oraz ograniczeniami w co najmniej dwóch z wymienionych obszarów:

• komunikacji
• samoobsługi
• życia domowego
• użytkowanie dóbr społecznych
• samodzielności
• bezpieczeństwa
• umiejętności szkolnych
• czasu wolnego
• pracy

Przyczyny upośledzenia umysłowego

Do czynników ryzyka zalicza się czynniki genetyczne oraz pojawiające się u matki w trakcie ciąży infekcje, zaburzenia hormonalne, choroby przewlekłe, konflikt serologiczny i niesprzyjające okoliczności biologiczne i społeczne, czyli warunki w jakich przebywa matka.

Oprócz wymienionych czynników wrodzonych i dziedzicznych upośledzenie umysłowe spowodowane może być także komplikacjami okołoporodowymi, np. urazami lub zatruciami, chorobami zakaźnymi, które pojawiają się od czasu narodzenia do 3 roku życia.

Klasyfikacja upośledzenia umysłowego

Podstawą klasyfikacji upośledzenia umysłowego jest poziom rozwoju umysłowego wyrażony za pomocą ilorazu inteligencji, a poszczególne stopnie upośledzenia określona są przez porównanie uzyskanej liczby punktów do przyjętej średniej.

Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób wyróżnia się:

• stopień lekki upośledzenia umysłowego
• stopień umiarkowany upośledzenia umysłowego
• stopień znaczny upośledzenia umysłowego
• stopień głęboki upośledzenia umysłowego

fot. ojoimages

Upośledzenie umysłowe lekkie

Przy lekkim stopniu upośledzenia chory posługuje się językiem i rozumie, ale często jego mowa jest opóźniona i dominują w niej treści abstrakcyjne. Jest zdolny do fukncjonowania samodzielnego, w szczególności w czynnościach domowych. Największe trudności dotyczą nauki i wysiłku intelektualnego. Pełne funkcjonowanie społeczne i rodzinne zależy od ilorazu inteligencji chorych, często są w stanie skończyć szkołę podstawową i podjąć pracę o charakterze fizycznym.