Pozwalajmy maluchom brać na badania ukochanego misia czy lalkę. Może się nawet zdarzyć tak, że lekarz wykonujący badanie (np. usg) pokaże je najpierw na maskotce, dzięki czemu dziecko poczuje się bezpieczniejsze, ale także zyska zaufanie i sympatię w stosunku do lekarza.

Jeśli maluch ma pobyć w szpitalu kilka dni lub tygodni dobrze dać mu zdjęcia całej rodziny, ukochanego zwierzaka. Leżąc w łóżku będzie mógł wspominać różne przyjemne i wesołe chwile, kiedy był w domu a także planować co takiego zrobi (np. wspólnie z bratem po wyjściu ze szpitala).

Ważne i pozytywne dla dziecko jest zazwyczaj to, gdy sam może zdecydować o zabraniu ze sobą pewnych rzeczy – np. można pozwolić mu wybrać piżamkę, ręcznik itp.

Jeżeli ktoś z rodziców będzie cały czas z dzieckiem, należy mu o tym mówić i powtarzać, jeśli jednak nie należy od razu informować, kiedy będą przychodzić rodzice (np. po obiedzie). Niedopuszczalne jest okłamywanie dziecka i potajemne opuszczanie go, gdy np. jest zajęty zabawą.

Jak zatem przygotować dziecko do zabiegu lub operacji?

• powiedzieć mu po co ten zabieg (operacja) – oczywiście w sposób odpowiadający rozumieniu dziecka (np. żeby nie bolał cię brzuszek) – będzie mu łatwiej poddać się wszystkim badaniom, jeśli zrozumie po co

• już nawet trzylatek powinien zrozumieć, jeśli mu to dobrze wytłumaczymy, dlaczego nie powinien jeść przed operacją

• można powołać się na inne dziecko lub kogoś z rodziny, którzy mieli podobną sytuację a teraz czują się bardzo dobrze – tzn, że operacja im pomogła

• dobre efekty daje czytanie opowiadania lub własne przekazywanie historii o kimś, kto miał podobny problem [pomocne tu mogą być m.inn książki: Franklin idzie do szpitala Paulette Bourgeois i Brendy Clark oraz Bajki terapeutyczne Marii Molickiej (opowiadanie Ufuś)]

• dopilnować, by miało ze sobą coś, dzięki czemu czuje się bezpieczne

• tłumaczyć, tłumaczyć i jeszcze raz tłumaczyć np. dlaczego nie może jeść przed zabiegiem

• starać się nie płakać, nie okazywać dziecku nadmiernego lęku – to tylko wzmocni jego trudne przeżycia

• traktować zabieg jako coś naturalnego, nie emocjonując się nim nadmiernie, by nie wzmocnić przeżywanego niepokoju czy lęku

B I B L I O G R A F I A:

1.Bourgeois Paulette, Clark Brenda: Franklin idzie do szpitala, Wydawnictwo Debit, Bielsko Biała 2000.

2.Molicka Maria: Bajki terapeutyczne, Media Rodzina, Poznań 1999