ChAD

Wszyscy mamy swoje wzloty i upadki, okresy kiedy promieniuje od nas radość i szczęście oraz dni kiedy najchętniej nie wychodzilibyśmy ze swojego pokoju. W chorobie dwubiegunowej te wzloty i upadki są o wiele bardziej nasilone.

Wyniki badań przeprowadzonych na University of North Carolina School of Medicine wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu u osób, których rodzice lub rodzeństwo chorowało na schizofrenię lub chorobę afektywną dwubiegunową.

Badanie cech osobowości ułatwia diagnostykę zaburzeń nastroju.

BMI ponad 25 występuje częściej u mężczyzn z chorobą afektywną dwubiegunową i u kobiet ze schizofrenią.

Wyniki badań dostarczają odpowiedzi, dlaczego sole litu są skuteczne w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych,  co może prowadzić do ulepszenia metod leczenia z mniejszymi skutkami ubocznymi.

Mikrozaburzenia czynności mózgu (NSS) są obiektywnym wskaźnikiem pierwszorazowych psychoz u młodych pacjentów.

Kwas acetylosalicylowy, celekoksyb, estrogen/raloksifen, folian, minocyklina, mirtazapina, kwasy omega-3, pramipeksol oraz pregnenolon pomagają chorym na schizofrenię i ChAD.

Zwiększenie dostępu do psychoedukacji przynosi liczne korzyści chorym na zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Obecnie obowiązujące w różnych krajach systemy klasyfikacji zaburzeń umysłowych u młodych pacjentów wymagają zreformowania.

Międzynarodowa współpraca pozwala na objęcia badaniami większej liczby pacjentów.

Różne antypsychotyki II generacji przyjmowane przez młodych pacjentów z ChAD mają różne profile skutków ubocznych.

Objawy ChAD trwające całe życie i typ II tego schorzenia szczególnie sprzyjają wystąpieniu zaburzeń umysłowych u dzieci.

Pacjenci muszący przyjmować jednocześnie lekarstwa na AIDS i leki przeciwdrgawkowe wymagają starannego doboru dawkowania.

Nastolatki chore na schizofrenię mają mniej istoty szarej w płacie czołowym i lewym płacie ciemieniowym.

Badania nad tempem produkcji białek w komórkach nerwowych dają nadzieję na skuteczniejsze leczenie zaburzeń psychotycznych.

Zaburzenie borderline można określić jako ogólny chaos panujący w umyśle i uczuciach człowieka. Borderline określane jest osobowością z pogranicza ze względu na stałe huśtawki nastrojów i niestabilność emocjonalną. Ludzie z osobowością typu borderline przechodzą nieraz przez prawdziwe piekło swojego życia.

Odpowiednie działania zapobiegawcze mogłyby zmniejszyć ryzyko schorzeń fizycznych u osób chorych psychicznie.

Przewlekłe schorzenia somatyczne przyczyną połowy przedwczesnych zgonów chorych na schizofrenię i ChAD.

Samobójstwa, przemoc i wypadki głównymi przyczynami zwiększonej śmiertelności chorych na schizofrenię i ChAD.

Współistniejące nadużywanie alkoholu i narkotyków skraca życie pacjentów z zaburzeniami nastroju.