ChAD

Wszyscy mamy swoje wzloty i upadki, okresy kiedy promieniuje od nas radość i szczęście oraz dni kiedy najchętniej nie wychodzilibyśmy ze swojego pokoju. W chorobie dwubiegunowej te wzloty i upadki są o wiele bardziej nasilone.

Wyniki badań przeprowadzonych na University of North Carolina School of Medicine wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu u osób, których rodzice lub rodzeństwo chorowało na schizofrenię lub chorobę afektywną dwubiegunową.

BMI ponad 25 występuje częściej u mężczyzn z chorobą afektywną dwubiegunową i u kobiet ze schizofrenią.

Badanie cech osobowości ułatwia diagnostykę zaburzeń nastroju.

Wyniki badań dostarczają odpowiedzi, dlaczego sole litu są skuteczne w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych,  co może prowadzić do ulepszenia metod leczenia z mniejszymi skutkami ubocznymi.

Mikrozaburzenia czynności mózgu (NSS) są obiektywnym wskaźnikiem pierwszorazowych psychoz u młodych pacjentów.

Kwas acetylosalicylowy, celekoksyb, estrogen/raloksifen, folian, minocyklina, mirtazapina, kwasy omega-3, pramipeksol oraz pregnenolon pomagają chorym na schizofrenię i ChAD.

Obecnie obowiązujące w różnych krajach systemy klasyfikacji zaburzeń umysłowych u młodych pacjentów wymagają zreformowania.

Międzynarodowa współpraca pozwala na objęcia badaniami większej liczby pacjentów.

Zwiększenie dostępu do psychoedukacji przynosi liczne korzyści chorym na zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Różne antypsychotyki II generacji przyjmowane przez młodych pacjentów z ChAD mają różne profile skutków ubocznych.

Objawy ChAD trwające całe życie i typ II tego schorzenia szczególnie sprzyjają wystąpieniu zaburzeń umysłowych u dzieci.

Pacjenci muszący przyjmować jednocześnie lekarstwa na AIDS i leki przeciwdrgawkowe wymagają starannego doboru dawkowania.

Nastolatki chore na schizofrenię mają mniej istoty szarej w płacie czołowym i lewym płacie ciemieniowym.

Badania nad tempem produkcji białek w komórkach nerwowych dają nadzieję na skuteczniejsze leczenie zaburzeń psychotycznych.

Zaburzenie borderline można określić jako ogólny chaos panujący w umyśle i uczuciach człowieka. Borderline określane jest osobowością z pogranicza ze względu na stałe huśtawki nastrojów i niestabilność emocjonalną. Ludzie z osobowością typu borderline przechodzą nieraz przez prawdziwe piekło swojego życia.

Odpowiednie działania zapobiegawcze mogłyby zmniejszyć ryzyko schorzeń fizycznych u osób chorych psychicznie.

Przewlekłe schorzenia somatyczne przyczyną połowy przedwczesnych zgonów chorych na schizofrenię i ChAD.

Samobójstwa, przemoc i wypadki głównymi przyczynami zwiększonej śmiertelności chorych na schizofrenię i ChAD.

Współistniejące nadużywanie alkoholu i narkotyków skraca życie pacjentów z zaburzeniami nastroju.