Choroby psychiczne

Obecnie w mediach usłyszeć można przede wszystkim o koronawirusie, z drugiej jednak strony pandemia nie doprowadziła do tego, że inne schorzenia zniknęły. W tej chwili skorzystanie ze specjalistycznej opieki medycznej jest znacznie utrudnione, przez co cierpieć może tak naprawdę wielu pacjentów. Sytuacja dotyczy zasadniczo wszystkich chorujących – jak mają jednak sobie radzić osoby z zaburzeniami psychicznymi? Z pomocą przychodzi im telemedycyna, z której korzysta coraz więcej poradni zdrowia psychicznego.

Od kilkunastu tygodni w mediach wciąż pojawiają się informacje dotyczące zakażeń wywoływanych przez koronawirusa. Nie dziwi to, że wizja pandemii budzi lęk u naprawdę wielu osób – szczególną grupą pacjentów, u których doniesienia o koronawirusie mogą prowadzić do pogorszenia ich stanu, są osoby z zaburzeniami psychicznymi. Dochodzić może u nich niestety nawet i do zaostrzenia przebiegu ich schorzenia – tutaj wyraźnie widoczne stają się wyzwania, które stoją w obecnej sytuacji epidemiologicznej przed psychiatrami.

Leki przeciwdepresyjne, podobnie jak i inne farmaceutyki, bywają celowo przyjmowane przez pacjentów w zdecydowanie nadmiernych ilościach. Różne są przyczyny takiego postępowania, co jednak dzieje się z osobami, które przedawkują leki przeciwdepresyjne – czy problem ten jest groźny? Jakie objawy pojawiają się po przedawkowaniu leków przeciwdepresyjnych?

Leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki) są preparatami, które w psychiatrii odgrywają bardzo ważną rolę – środki te są bowiem podstawowymi farmaceutykami wykorzystywanymi w leczeniu schizofrenii, dodatkowo znajdują one zastosowanie również i u pacjentów z innymi psychiatrycznymi jednostkami. Jak działają leki przeciwpsychotyczne, jakie dokładnie preparaty należą do tej grupy i – co zwykle bardzo nurtuje pacjentów – czy można się od nich uzależnić?

Pacjent z zaburzeniem lub chorobą psychiczną – w mniemaniu wielu ludzi – to osoba, która nie ma szans na założenie rodziny czy dobre funkcjonowanie w społeczeństwie. Taki pogląd to jednak zwyczajnie mit – ani zaburzenia, ani nawet i choroby psychiczne wcale nie sprawiają, że obarczony nimi człowiek znajduje się na straconej pozycji życiowej. Można powiedzieć nawet więcej – tak naprawdę wielu z nas nie zdaje sobie w ogóle sprawy z tego, że bliskie nam osoby, które na co dzień wydają się całkowicie zdrowe, zmagają się z którąś z wyodrębnianych w obrębie psychiatrii jednostek.

Terapia elektrowstrząsowa zdecydowanie nie jest pierwszorzutową metodą leczenia – w psychiatrii wykorzystuje się ją raczej dopiero wtedy, gdy inne dostępne opcje terapeutyczne nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Zespół badaczy z amerykańskiego Augusta University postanowił jednak sprawdzić, jakie mogą być skutki terapii elektrowstrząsowej u pacjentów, u których występują myśli i zamiary samobójcze.

Zaburzenia nastroju, z których najbardziej znanym jest depresja, kojarzone są zwykle z takimi objawami, jak znaczny smutek, przygnębienie i niechęć do życia czy myśli samobójcze. W praktyce jednak okazuje się, że czasami problemy należące do tej grupy przebiegają niekoniecznie z takimi właśnie, jak wspomniano powyżej, objawami. Co więc powinno wzbudzać niepokój i skłaniać do odwiedzenia specjalisty – jakie mogą być nietypowe objawy zaburzeń nastroju?

Autyzm – diagnoza, która często przeraża rodziców, jednocześnie dając ulgę, że w końcu została postawiona. Niestety często rodzice odbijają się od drzwi jednego lekarza do drugiego, którzy powtarzają „taki urok dziecka, każde dziecko rozwija się we własnym tempie”, a zdesperowani rodzice poszukują pomocy, bo widzą, czują, że coś złego dzieje się z ich pociechą. Czy rzeczywiście tak trudno rozpoznać autyzm? Co powinno wzbudzić niepokój rodziców? Wszystkie odpowiedzi w tekście poniżej.

O osobach chorych na schizofrenię najczęściej mówi się źle. Eksperci alarmują, że stygmatyzacja osób chorych niesie ogromne szkody w ich leczeniu.

Psychiatrię kojarzy się głównie z rozmowami, które przeprowadzane są pomiędzy lekarzem psychiatrą a jego pacjentem. Z całą pewnością dialog może mieć korzystny wpływ na stan psychiczny chorego, leczenie w psychiatrii jest jednak tak naprawdę bardzo wielokierunkowe – wykorzystanie znajduje bowiem zarówno leczenie farmakologiczne, ale i oddziaływania psychoterapeutyczne czy terapia elektrowstrząsowa.

Dziecko ma zaburzenia wymagające leczenia, np. lęki, nerwicę, depresję czy psychozy? Warto zdawać sobie sprawę, że wiele substancji wykorzystywanych do terapii farmakologicznej tego typu nieprawidłowości może być trochę inaczej przetwarzanych... zależnie od genów dziecka! Jak zatem dobrać bezpieczną i skuteczną terapię, aby jak najlepiej pomóc dziecku?

Zaburzenia schizoafektywne stanowią tak naprawdę połączenie dwóch teoretycznie całkowicie odrębnych problemów, czyli schizofrenii i zaburzeń afektywnych (nastroju). Rozpoznawanie tej jednostki, ze względu właśnie na jej znaczne podobieństwo do innych schorzeń, wcale nie jest łatwe. Po czym więc można stwierdzić, że pacjent cierpi na zaburzenia schizoafektywne i na czym polega ich leczenie?

Guzy mózgu typowo skutkują występowaniem odchyleń neurologicznych, w praktyce jednak schorzenia te mogą prowadzić i do różnorodnych zaburzeń psychicznych – związane z nimi mogą być bowiem zarówno depresja, jak i zmiana osobowości czy nawet epizod psychotyczny. Możliwych zaburzeń psychicznych, towarzyszących guzom mózgu, wyróżnia się jednak zdecydowanie więcej – jakie więc mogą one jeszcze być i kiedy wystąpienie zaburzeń psychicznych powinno szczególnie sugerować, że ich przyczyną może być właśnie guz mózgu?

Dokładne przyczyny większości zaburzeń psychicznych wciąż pozostają niejasne. To właśnie z tego powodu wielu uczonych nadal poszukuje czynników, które mogą odpowiadać za występowanie tego typu jednostek. Ciekawe doniesienia dotyczące patogenezy zaburzeń psychicznych przedstawili ostatnio naukowcy z Uniwersytetu w Würzburgu – przekonują oni, że związek z pewnymi schorzeniami psychiatrycznymi mogą mieć infekcje specyficznymi typami wirusów z rodziny Herpes.

Temat walki o idealne ciało, zgodne ze standardami modelek pozujących do zdjęć na okładkach magazynów, zdominował kolumny lifestylowe, a tym samym dyskusję o odżywianiu i związanych z nim zaburzeniach. Nie wszystkie choroby związane z jedzeniem sprowadzają się do chęci jego wyeliminowania z organizmu, jak w przypadku anoreksji i bulimii. Na drugim biegunie walki o szczupłą sylwetkę znajduje się zaburzenie objadania się – BED (binge eating disorder).

Leczenie zaburzeń psychotycznych typowo kojarzone jest z farmakoterapią. Rzeczywiście leki odgrywają podstawową rolę w terapii psychoz, jednakże nie są one jedynym sposobem na poprawienie stanu chorych – wykorzystywana w leczeniu zaburzeń psychotycznych jest również i psychoterapia. Tak naprawdę możliwości tej metody terapeutycznej stale ulegają zwiększeniu – obecnie obiecujące wydaje się wykorzystanie wirtualnej rzeczywistości jako elementu terapii poznawczo-behawioralnej (CBT).

O tym, że pewne problemy somatyczne mogą zwiększać ryzyko zaburzeń psychicznych mówi się od dawna – nikogo nie dziwi więc to, że np. cukrzyca czy zawał serca zwiększają ryzyko depresji. Tak naprawdę powiązań pomiędzy schorzeniami organicznymi a problemami psychicznymi jest jednak zdecydowanie więcej, niż możemy tylko przypuszczać. Według niedawno przeprowadzonych badań, dotyczących obywateli Tajwanu, istnieje związek pomiędzy chorobami alergicznymi a ryzykiem zaburzeń psychicznych.

Słyszysz diagnozę: zespół Aspergera. W pierwszej chwili pewnie doznajesz szoku, czujesz strach, masz pustkę w głowie. Jednak zaraz pojawia się milion myśli, wątpliwości, pytań. I to niezależnie od tego, czy diagnoza dotyczy ciebie, twojego dziecka, czy też innej bliskiej ci osoby – nagle uświadamiasz sobie, jak wiele musisz się dowiedzieć.

Apotemnofilia to rzadkie i budzące skrajne emocje zaburzenie psychiczne, polegające na występowaniu u pacjenta chęci amputacji własnej kończyny. Mimo upływu wielu lat od powstawania pierwszych opisów tej jednostki, nadal niejasne wciąż są jej przyczyny. Problemem w przypadku apotemnofilii jest to, że tak naprawdę nie wiadomo, co można zaoferować zmagającemu się z nią pacjentowi.

Lekarz psychiatra wszystkimi dostępnymi metodami próbuje stworzyć jak najdokładniejszy obraz pacjenta, który przychodzi do jego gabinetu. Badanie psychiatryczne rozpoczyna od rzetelnie zebranego wywiadu chorobowego – zarówno od samego pacjenta, jak też od jego najbliższego otoczenia. Informacje uzyskane z wywiadu pogłębia poprzez wykonanie badań dodatkowych – obrazowych, laboratoryjnych, testów psychologicznych i innych. Badania laboratoryjne są niezwykle cennym narzędziem diagnostycznym i pozwalają na pewniejsze stawianie kroków w „labiryncie psychiatrycznych diagnoz”.