Schizofrenia

O tym, że prześladowanie ze strony rówieśników w dzieciństwie zwiększa w przyszłości ryzyko m.in. zaburzeń depresyjnych czy lękowych, mówi się już od jakiegoś czasu. Naukowcy z angielskiego University of Warwick rzucają jednak nowe światło na aspekt przemocy wśród nastolatków – według nich może ona sprzyjać również i występowaniu zaburzeń psychotycznych w dorosłości i to zarówno u tych osób, które są nękane przez rówieśników, jak i u tych, którzy sami nękają innych ludzi.

W przypadku zaburzeń psychotycznych, przede wszystkim schizofrenii, niejednokrotnie podkreślane jest to, jak istotne jest jak najszybsze wdrażanie leczenia u chorujących na nich pacjentów. Problemem jest tutaj jednak to, iż nierzadko początek schizofrenii zostaje przeoczony i dużo czasu mija, zanim pacjent w ogóle trafi do lekarza. Z tego powodu specjaliści opracowują kolejne metody wczesnego rozpoznawania schizofrenii, a nawet przewidywania jej wystąpienia – jedna z takowych opierać się może na analizie mowy pacjentów.

O tym, że w rozwoju schizofrenii znaczny udział mogą odgrywać zaburzenia genetyczne, mówi się już od jakiegoś czasu. Wciąż odkrywane są kolejne geny, których mutacje mogą sprzyjać występowaniu tej choroby psychicznej. Jedne z ostatnich doniesień dotyczą odkrycia pewnego szlaku zaburzeń genetycznych, przez które ryzyko wystąpienia schizofrenii może znacząco wzrastać na skutek zaburzeń rozwoju mózgowia, występujących jeszcze przed przyjściem człowieka na świat.

Ćwiczenia fizyczne mogą znacząco pomóc w utrzymaniu długoterminowej kondycji psychicznej ludziom chorującym na schizofrenię, według nowego badania naukowców z University of Manchester. Joseph Firth, łącząc dane z 10 niezależnych badań klinicznych, obejmujących 385 pacjentów chorujących na schizofrenię, zauważył, że około 12 tygodni regularnych ćwiczeń fizycznych (np. aerobiku) może znacząco poprawić funkcjonowanie mózgu tych pacjentów.

Centrum Zdrowia Psychicznego Feniks w Katowicach zaprasza do kierowania pacjentów do ogólnopsychiatrycznego oddziału dziennego. 

Człowiek, tym różni się od świata zwierzęcego, że pragnie dociec przyczyny zjawiska, które obserwuje. Chce je zbadać i ustalić, co doprowadziło do tego, co obserwuje. W niektórych dziedzinach jest to chęć poznania, poszerzenia wiedzy, co samo w sobie jest dla naukowca ekscytujące. W medycynie jednak ustalenie przyczyny danego schorzenia, ma, oprócz wymiaru teoretycznego, znaczenie kolosalne – pomaga zahamować rozwój choroby w jej wczesnym stadium, kiedy jeszcze nie daje objawów.

Dokładnie 158 lat temu urodził się Eugeniusz Bleuler, który w historii zapisał się jako twórca pojęcia schizofrenii.

„Życie ze schizofrenią” to temat przewodni obchodów Dnia Zdrowia Psychicznego 2014.

W dzisiejszych czasach coraz więcej mówi się o chorobach psychicznych. Schizofrenia to choroba psychiczna, która kiedyś traktowana była jak zło od Boga bądź sytuacja obrazująca wstąpienie diabła w człowieka.

Jakość życia ludzi ze schizofrenią, globalnie postrzegana jest przez nich samych gorzej niż w przypadku ludzi zdrowych.

U chorych na schizofrenię występują nieprawidłowości anatomiczne mózgu. Dotyczą one redukcji lub zwiększenia ilości istoty szarej danego regionu mózgu.

Ryzyko zachorowania w rodzinie chorego na schizofrenię jest wyższe niż w populacji ogólnej i zależy ono od stopnia pokrewieństwa.

Na rozwój psychiczny dziecka wpływa wiele czynników. Szczególnie ważne są cechy anatomofizjologiczne ośrodkowego układu nerwowego oraz mózgu.

Schizofrenia paranoidalna charakteryzuje się typowymi zachowaniami, które świadczą o obecności zaburzeń psychicznych.

Historia schizofrenii sięga tysięcy lat. Przez wieki, schizofrenicy uznawani byli za mistyków, opętanych przez złe duchy lub służących diabłu.

KYNA występuje w wyższych ilościach w płynie mózgowo-rdzeniowym pacjentów ze schizofrenią.

Stres tlenowy może być przyczyną upośledzenia funkcji poznawczych u chorych na schizofrenię.

Poziom przeciwciał przeciwko składnikowi glutenu wpływa na ryzyko zaburzeń psychotycznych.

Na ryzyko schizofrenii wpływają wczesne zaburzenia rozwojowe i nieprawidłowości w działaniu płatu czołowego i prążkowia.

Ryzyko nowotworów złośliwych jest niższe w przypadku chorych na schizofrenię oraz ich najbliższych krewnych.