Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

prosze bardzo o pomoc porady ewentualnie nazwanie mojej przypadlosci. 5 miesiec temu podczas pracy (praca w fabryce w duzym hałasie) dostalem nie wiem jak to nazwac ataku paniki, histerii, niesamowitego niepokoju starchu, calkowitego odizolowania od swiata zewnetrznego, totalnej pustki, strach mnie tak sparaklizowal ze bałęm sie isc do domu, przed samym atakiem pamietam ze z okolic karku naplynelo mi do tyłu glowy na przemian zimne i cieple "cisnienie", ogarnał mnie pot, a takze kaszel suchy jakby brakowalo mi powietrza, sam atak trwal ok. 20 minut, po tym bylem tak przezazony ze pojawila sie potezna depresja, ktora trwa do dzis, nie potrafilem odczuwac zeadnych odczuc poza strachem, niepokojem, i wewnetrznym roztrzesieniem.(nawet podczas ogladania kabaretow czy bajek),calkowita blokada emocjonalna zero radosci gniewu itp, tylkko niepokoj i strach. teraz pomimo ze jest lepiej po przyjmowaniu srodkow uspakajajacych i antydepresantow nie potrafie zapanowac nad naglymi atakami niepokoju strachu ktorym od razu towarzysza depresyjne mysli. pomimo ze wiekszosc dnia jest ok sa momenty wspomnien jakis smutnych lub denerwujacych wydarzen i od razu pojawia sie atak, wczesniej jako zdrowy czlowiek umialem to sobie przetlumaczyc sytuacje i problemy w rzeczywistosci i kontrolowac teraz nie. nie wiem czy to ma jakies znaczenie ale miesiac przed pierwszym atakiem po ciezkich robotach (burzeniu scian mlotem) pojawil sie bol karku, a dokladnie przy skrecie w lewo glowy jakis ucisk w okolicach tylu glowy i karku, od tego czasu duzy stres, brak ochoty na sex, itp,, dwa dni przed atakim probowalem skatowac sie fizycznie zeby pozbyc sie strachu bieganiem, skonczylo sie na bolu glowy, i karku, w dzien poprzedzajacy atak calkowite oslupinie emocjonalne, (pomimo ze Polska druzyna wygrala mistrzostwa a jestem fanem zuzla i dlugo czekalem na ten final nie potrafilem odczuc rodosci satysfakcji entuzjazmu z wygranej), w noc poprzedzajaca atak bardzo zle spalem koszmary i jakies skrecenie szyi bo po przebudzeniu glowa zwisala mi z lozka. nie wiem czy to moze miec jakis zwiazek z atakami paniki, niepokoju,czy jest jakis ucisk na nerwy, zona opowiadala mi ze podczas snu rece mi drżą czy moze powinieniem sie udac na rezonans bardzo prosze o pomoc, porady, bo nie wiem co mi jest i jak to leczyc chcialbym znow wrocic do normalnosci ale przy pierwszej depresyjnej mysli zaraz przychodzi niepokoj nad ktorym nie moge zapanowac, dziekuje za przeczytanie mojego wpsisu i oczekuje na odpowiedz

Wydaje mi się, że musisz uzbroić się w cierpliwość i poczekać jakiś czas na efekty leczenia. Jeśli leki są dobrze dobrane po paru tygodniach powinna nastąpić poprawa. Myślę, że mógłbyś też skonsultować się z psychologiem, może zaleci Ci terapię. W większości przypadków takie objawy lubią wracać, bo leczenie objawowe często jest niewystarczające. Nie łam się w każdym razie, z tego da się wyjść, za jakiś czas znów zaczniesz cieszyć się życiem.

Drogi Mariuszu,
Na początku chcę Cię gorąco pozdrowić,bo wiem jak ciężka musi być dla Ciebie taka walka.
Wydaje mi się,że nagły atak paniki mógł być spowodowany kumulacją się stresów emocji,traumatycznych zdarzeń z przeszłości,które nie były rozwiązane(spróbuj spojrzeć na swoje dzieciństwo jeszcze raz i przeanalizuj,czy dzieci,rodzice mieli na Ciebie wpływ pozytywny czy negatywny.To pierwszy krok do zrozumienia napadów paniki.
Po drugie jakkolwiek bardzo źle się czujesz,czy prawie mdlejesz na usłyszane słowo panika,bądź przypomnienu sobie sytuacji,która jest dla Cebie traumą powinieniś ZAWSZE pamiętać,że wszystko jest do rozwiązania tylko musisz trafić na odpowiedniego specjaliste(i to polecam psychoterapeutę)albo człowieka,który miał z tym do czynienia.
Nie jesteś jedyny ani pierwszy odczuwając taki silny lęk więc nie jesteś sam,pomimo,że to brzmi niewiarygodnie to duzo ludzi ma podobne problemy dlatego są grupy wsparcia.
Idź śmiało na spotkanie z takimi ludźmi bo pomoże Ci to zrozumieć skąd i dlaczego pojawił się pierwszy atak,powoli zaczniesz nabierać sił i zrozumiesz,że jesteś normalnym,zdrowym człowiekiem a lęk przed kolejnymi atakami w ukryciu pogłębia kolejny lęk,przed atakiem publicznym.
Kiedy nastąpi atak nie walcz z nim,po prostu się jemu poddaj powoli zaczniesz nad tym panować,a co najważniejsze jak już wspomniałam zacznij starać się go zrozumieć.
Nie obawiaj się opinii innych bo ludzie odchodzą i przychodzą a Ty musisz myśleć teraz o sobie.
Powiedz sobie,że nie masz nic do stracenia atak fizycznie nie wrzuci Cię w otchłań tylko Twój mózg kreuje taką iluzję,która jeśli się o tym rozmawia z ludźmi mija po jakimś czasie.
Więc trzecia rada to żebyś się otworzył zaczął rozmawiać o tym,uwierz,że nic nie stracisz tylko zyskasz a niedługo i bajki i komedia zaczną Cię smieszyć.
Wszystko w swoim czasie.
Jeżeli jesteś wierzącą osobą to pomódl się o zrozumienie tego co Cię spotkało i akceptacje tego.

Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia!