Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Ależ Ci zazdroszczę,że dałaś radę i masz to już za sobą.Ja też muszę sobie poradzić jakoś,bo nie mam zamiaru tu zostaćJuż mowiłam,że wole iśc pod most albo przed siebie ale tutaj nie zostanę.Masz racje,ślubu drugi raz nigdy w życiu,jak cos sie nie podoba,to za drzwi i spokoj.Co za czasy.Tyle jest rozwodow,tyle pijaństwa,zdrad,brak słow.Ciesze sie,że jestes szcześliwa i sobie radzisz.Pozdrawiam ciepło wszystkich

Dziekuje ci
Tez dasz rade,tylko musisz wierzyc ze ci sie uda.Nie bedzie latwo na poczatku zwlaszcza ale musisz zacisnac zeby i brac do przodu.
Ja mam dzis tylko jeden zal do siebie (ze nie rozwiodlam sie wczesniej) ale jak wszystkie myslalam a .....bedzie lepiej i co?............nic nie bylo lepiej
Trzymam kciuki jak cos to pisz,pomoge na ile to w mojej mocy .

Najgorsze jest właśnie to,że nie mam gdzie iść.Rozchorowałam się przez niego,bo najpierw zaczął poijać a póżniej zaczęłam mieć podejrzenia zdrady.On pije do dzisiaj a ja nie mam pracy,nic,tylko nerwice i dzieci.On twierdzi,że to nie przez niego sie rozchorowalam i że nie chcialam iść do pracy,bo mi sie nie chciało.Mamy dom,ogrod,tzn to dom teściowej.Trzeba wegiel było nosić- ja,drzewo- ja,kosić ogrod,sadzic,plewić,grabić a domu jak w domu.Dzieci,zakupy,sprzątanie itd,no nic faktycznie nie robiłam.Są działki obok i ludzie zawsze pogadali ze mna i mowili,że co idą na dzialke,to ja wiecznie coś robie.Dużo można gadać.Mam dowody zdrady,rozmowy,zdjecia jego pijanego ale on o tym nie wie ale sie dowie na sprawie.Ech,brak słow.Dla mnie mogłby sie zapić i dzis.Dobrze,że już olalam to wszystko,jest mi obojetny.Dziekuje za rozmowe,zawsze to rażniej jak ktoś był w takiej samej sytuacji.