Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam, mam poważny problem brak ojca. Mam 13 lat i potrzebuje go ponieważ dorastam i nie wiem jak postepowac z niektórymi sprawami. Moja depresja jest ciężka:
Czasami mam dośc ojca i żal że mnie zostawił i wtedy nic do niego nie czuje i jestem na niego wściekły. Ale czasami mi go brak i nwm co robic potrzebuje pomocy i nwm ja postepowac z depresją. Matka na słowo Tata wpada w szał i odchodzi. Ojca nie znam a Matka też do niego ma żal i nie chce o nim mówic. Proszę o Pomoc!!!

Miałam to samo tyle, że ja jestem kobietą. Matka opowiedziała mi o moim ojcu całkiem niedawno, mam 32 lata a zawsze w dzieciństwie i w życiu nastoletnim najbardziej brakowało mi ojca.
Twoja matka nie chce Ci o nim mówić bo to co ukrywa może być wstydliwe albo traumatyczne dla niej samej . Przestań ją pytać, naciskać, ona sama Ci w końcu o nim powie gdy będzie gotowa . wiem to straszne i okropne uczucie kiedy własna matka tak reaguje. Później można mieć do matki żal i pretensje przez całe życie.
Ty jako chłopak jeszcze bardziej potrzebujesz ojca bo zazwyczaj dla chłopców ojciec to autorytet, wzór postępowania, bohater. Utożsamiają się z ojcem.
Musisz być mocny. A masz jakąś osobę płci męskiej w rodzinie, która jest dorosłą osobą?

Nie

Daj mamie czas, nie pytaj już o ojca. To ciężkie, ciekawość też męczy. Myślę, że mama się boi powiedzieć Ci prawdę, może boi się, że staniesz się przez to agresywny, zejdziesz na złą drogę, znienawidzisz mamę.
Bardzo ciężka sytuacja, szczególnie w Twoim wieku...

Brak jednego z rodziców, w okresie poszukiwania samego siebie jest zawsze bardzo trudne. Dodatkowo dla chłopca dojrzewającego brak męskiego wzorca jest bardzo trudne.
Matka na pewno stara się jak może zastąpić go, w sytuacjach w których potrzebujesz "męskiej rady" spróbuj zwrócić się do zaufanego nauczyciela. Na pewno cię wysłucha i coś doradzi.
Co do depresji poszukaj pomocy u szkolnego psychologa (jeżeli taki jest), lub pedagoga szkolnego.