Forum: Psychoterapia

Problem w związku. Mam 21 lat. W wieku 18 lat przed w ramach wycieczki przed studiami razem z najlepsza przyjaciółka polecialysmy do Londynu. Lodczas pobytu w Londynie poznaliśmy zespół 5 jeden z członków jest zajomum jej wujka). Po powrocie do polski postanowiłyśmy, ze chcemy wrócić. Wiec wróciłyśmy. Pierwsze dwa miesiące były instynkty koszmarem. Rodzina wyłożyła pieniądze na przeprowadzkę, prace znalazłam po dwóch dniach. Moja nowa menadżerka nie wypłaciła mi pieniędzy za pierwsze dwa miesiąc pracy. Pożyczałam skąd kolwiek aby przeżyć. W tym czasie zaczęła sie moja znajomość z Cedriciem. Jest on piosenkarzem zespołu, który poznałam w czasie wakacji w Londynie. Na początku naszej znajomosci ignorowałem go i żałowałam, ze co zaczęliśmy bo myślałam, ze jestem zakochana w jego koledze ( perkusiście z, którym pracowałam ). Po paru spotkaniach, po kilku miesiącach coś sie zmieniło i zaczęłam go lubić. Zaczęliśmy spotykać sie na poważnie. Aktualnie jesteśmy w związku od dwóch lat. On jest w połowie Francuzem a w drugiej Szwajcarem, urodził sie w Tajwanie wiec głownie mówi po angielsku ( jego rodzice miedzy sobą mówią po angielsku ). Po dwóch latach wciąż nie poznał moich rodziców. Za każdym razem gdy jeżdzę do polski nie moze jechać ze mną ze względy na zespół. Nie możemy jechać razem na wakacje ze względu na zespół. W rocznice naszego związku nie możemy jechać do Brighton bo zespół. Zdaje sobie sprawę, ze muzyka jest dla niego ważna. Jest jego pasja i jest naprawdę dobry w tym co robi. Jego zespół zaczął sie naprawdę rozwijać. Ale gdzie w tym wszystkim jest miejsce dla mnie. Jestem zmęczona ciągłym staraniem sie aby to przetrwało. Mam wrażenie, ze nie chce ze mną spędzać czasu sam na sam, robię mu pranie, gotuje ( miałam problemy z mieszkanie wiec przez dwa miesiąc mieszkałam z nim, nie był z tego zadowolony ) . Aktualnie po wielu problemach wreszcie znalazłam własne mieszkanie. Wiem, ze mnie kocha. Problem w tym, ze nie zdaje sobie sprawy z tego, ze ja oczekuje czegoś więcej. Moze i jestem młoda ale moim priorytetem w życiu nie jest zrobienie kariery . Nie oczekuje, ze założy ze mną rodzine jutro ale tez nie chce zostać mama w wieku 30 lat. Wiele razy słyszałam od niego, ze aktualnie chce sie cieszyć życiem o rozwijać ale jednocześnie wspomina o tym, ze będziemy razem i planuje jakiego psa będziemy mieć w przyszłości. Nie wiem co robić. Nie wiem czy ten związek ma sens. Wiem, ze pisze to drugi raz ale on naprawdę mnie kocha i ja jego tez. Nie wiem ci robić.
Czy ma to sens ? Co powinnam zrobić?
Próbowała zakończyć nasza znajomość ale nie mam tyle odwagi aby to zrobić. Za bardzo go kocham. Nigdy nie rozumiałam kobiet, ktore został w bezsensownych związkach ale teraz je zrozumiem.
Anna

Droga Anno, trudno ci tu coś sensownego doradzić, sprawa jest naprawdę zagmatwana. Rób po prostu co ci intuicja podpowiada. Serdecznie cię pozdrawiam.