Forum: Psychoterapia

Witam. Piszę tutaj po raz pierwszy i zapewne przewinęło się kilka takich wątków lecz nie znalazłem nic podobnego do swojego przypadku.

Mam 22 lata.

Mój problem polega na tym iż nie czuję nic innego prócz złości i raczej zazdrości. Na ostatnich wakacjach miałem nie przyjemna sytuację w domu i do tego jestem osobą, która trzyma wszystko w sobie. Wydaje mi się, że zepsuło się coś we mnie jeszcze bardziej od ostatnich wakacji. W domu było sporo kłótni między rodzicami. W pewnym momencie coś we mnie pękło i dostałem takiej furii, że zacząłem się na nich wydzierać, rozwalilem drzwi od szafki i miałem w oczach chyba wzrok psychola. Teraz jak sobie to przypominam to robi mi się głupio. W dodatku zakończyłem związek z miłością 1 strona gdzie to ja byłem osobą, która kochała. Zaczął mi się też problem z zawieraniem nowych znajomości. Kiedyś w głowie układały mi się pytania lub odpowiedzi. Teraz jeśli kogoś poznam to mam w głowie pustkę. Wygodniej jest mi nie odzywać się ale to jest nienormalne. Czuję się dobrze jedynie po silowni ale potem to mija. Ciężko mi komuś zaufać w 100% bo wiele razy sparzylem się na znajomych. Zacząłem się też trochę martwić, że jeśli taki będę to nigdy nie znajdę dla siebie drugiej połówki. W dodatku wszystko jest dla mnie nijakie. Nic nie sprawia mi przyjemności. Wyjścia na miasto są dla mnie bardziej chyba udręką niż przyjemnością. Najlepiej czuje się w domu. W dodatku przeprowadziłem się na czas studiów do Poznania i nie mam tutaj za wielu znajomych z powodu pracy przez, którą późno wracam. Mam zamiar zmienić godziny ponieważ bardzo mi to przeszkadza. Niektórzy nie mają problemu z szybkim otworzeniem się przed kims. Ja niestety ten problem mam i sporo osób mnie chyba przez to olewa. Chcialbym poznać opinie kogoś neutralnego.

Witaj, proponuję ci przeczytać wątek "...emocje uczucia".