Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Jeszcze przed braniem leków rodzice sie przejmowali że coś ze mna sie dzieje...potem w czasie brania jeden z rodziców mnie przytulal i powiedzial ze bedzie dobrze naprawde i mnie zapewnial ze bedzie dobrze
Kiedy skonczylem brac leki(lekarz nakazal odstawic) po kilku dniach cos stalo sie strasznego
Rodzicowi gadam ze chce sie powiesic albo utopic a on tak nie wyraznie mowi jakby jej już nie zalezalo na mnie
Coraz mniej mowi jakby im na mnie nie zalezalo
W glowie mam pusto niewiem moze ja to tak odbieram ale jest fatalnie a lekarz powiedzial ze moga dostac wylewu bo jestem wycienczony psychicznie i fizycznie
Nic nie czuje i mam wrazenie ze inni tez nic nie czuja i maja mnie gdzies bo tylko rodzice sie lekko usmiechaja do mnie codziennie tak jakby sie cieszyli ze jestem chory
Bardzo prosze o pomoc

MOze zle ze nic nie bierzesz
nieraz to dawki minimalne trzymaja cie w pionie
moze zmien lekarza
co do rodzicow i ich usmiechow... nie mysl ze maja zle intencje
moze czuja sie bezsilni i ta bezsilnosc usiluja ukryc slabym usmiechem
a moze po prostu chca ci pokazac ze zycie toczy sie dalej i chca ci tym usmiechem dodac sil do walki o kazdy kolejny dzien
nie zalamuj sie!
Czy systematycznie byly odstawiane leki za zgoda lekarza?
bo jak byly zbyt szybko to jest efekt odstawienia lekow
organizm sie buntuje
Pozdrawiam

Jak możesz mysleć,że rodzice cieszą się z twojej choroby!!!!!!!!To jest twoja chora wyobrażnia.Zadałes im ogromny cios,m&ampacute;wiąc że chcesz się powiesić,do tego stopnia że mowe zablokowało a mimo to stać ich było na uśmiech mający dodać tobie otuchy.A co?wolałbyś aby się rozpłakali,pokazali swą bezradność?Idz do lekarza,opowiedz o złym stanie,prawdopodobnie to sa skutki gwałtownego odstawienia lek&ampacute;w-konieczna wizyta a będzie dobrze!

Dziekuje ze mi uswiadomiles ze to byc moze od odstawienia lekow
Wiara musi byc