Forum: Zaburzenia afektywne dwubiegunowe - ChAD

Jestem w 7-mym tygodniu ciąży. Gdy się dowiedziałam byłam baaardzo szczęśliwa, gdyż mój synek ma już 5 lat i zawsze chciał mieć rodzeństwo. To moja trzecia ciąża. Pierwsza zakończyła się porodem przedwczesnym w 23 tyg ciąży, dziecko zmarło po 25 dniach. Druga ciąża straszna, zakończona w 33 tygodniu, synek na szczęście w tej chwili zdrowy i cudowny 5-latek. Po porodzie rozległa zakrzepica, zagrożenie życia, później deprasja, długie leczenie.
Od lat choruję na CHAD, depresja, z epizodami manii. Leczyłam się Asertinem i Pernazyną . Bywało lepiej i gorzej, jednak dawałam radę. Później pojawiła się bezsenność, wieczorami zamiast zasnąć przychodziły potworne lęki, drżenie całego ciała, panika. Doraźnie brałem NASEN, póżniej po pół tabletki Nitrazepamu.
Gdy dowiedziałam się o ciąży, lekarz kazał odstawić Asertin i Parnazynę. Doraźnie zapisał relanium 2 mg, oraz w razie tragedii nitrazepam.

Jeszcze przez 3 tygodnie muszę chodzić do pracy, która jest bardzo stresująca i wzmaga objawy choroby.

Dziś w nocy dostalam tak silneo ataku paniki, drżenia, nie mogłam zasnąć i oddychać spokojnie. Wzięłam 2mg Relanium, nie podziałało, wziełąm ponownie Rleanium 2mg - nic z tego. O 2 w nocy mój stan był fatalny i wzięłam jescze 5mg Nitrazepamu. Pierwszy raz mi się to zdarzyło odkąd jestem w ciąży.

Teraz, gdy atak minął umieram ze strachu, że zaszkodziłam dziecku, że urodzi się z poważnymi wadami, przezemnie, przez to że jestem potworem, który nie radzi sobie ze sobą.

Czy taka dawka stanowi duże zagrożenie wadami płodu?

Jestem załamana..... Nie chce mi się żyć.

Kto Ci przepisał te leki jeśli zadajesz takie pytanie? Jeśli to był lekarz to oczywiście lekarz musi wiedzieć o Twojej ciąży i przepisać Ci takie dawki i takie leki, które stanowią najmniejsze ryzyko poronienia i rozwoju wad płodu itp.
Ja leczę się na nerwicę z PTSD i biorę moje leki, nie przerwę ich bo znam konsekwencje odstawienne, mogłoby się to dla mnie źle skończyć, a raczej dla dziecka i dla mnie.