Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Mnie tam nie interesuje żadna terapia. Tylko wydam na to kupę pieniędzy, a potem i tak jak będę chciała, to się zabiję, a jak nie będę chciała, to nie. Nie ufam ludziom i na pewno nie zaufałabym terapeucie na tyle, żeby go posłuchać. Mój smutek trwa już tak długo, że nie wydaje mi się to możliwe, żeby coś pomogło. Chcę mieć anemię albo inną chorobę, a jak nie, to w zimie na pewno wyjdę na noc albo dwie i zamarznę.
Dbajcie o swoich bliskich i nie zapominajcie o nich, bo zapewne wielu stwarza pozory super szczęśliwego życia, a gdzieś tam na boku ma swój czarny scenariusz. Tyle mam do przekazania tak przy okazji.
Jak to mówi znany cytat: "Stajesz się na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoisz."

A czy rozmawiałaś o problemie z terapeutą?
Myślę,ze nie. Bo ja jeżeli tylko wspomniałam zaproponowano mi karetkę. Wtedy odpowiedziałam oczywiście już wściekła,że szybko biegam i zanim terapeuta dojdzie do telefonu to prysnę. Rozmawialiśmy ponad godziny przeznaczone na terapie. Wyciszył mnie i obiecałam,że spotkamy się w czwartek. Dotrzymałam słowa, ponieważ ja nigdy nikomu nie obiecuję, ewentualnie odpowiadam, jak się uda, zobaczę, spróbuję. Obiecując nie mam pewności,ze uda się mi tego co obiecałam dokonać.Chodzę na terapie w każdy wtorek a do psychiatry w każdy czwartek taka jest umowa dopóki nie wycisza się mi głosy rozkazujące popełnienia samobójstwa. Jest troszkę lepiej,. Bynajmniej nie mam koszmarów, które również były jak już dokonuję czynu autoagresji (samobójstwa). Nie byłam pewna czy śnie czy drzemie i planuje. Zawsze wybieram jakąś dla mnie ważną datę. W lipcu był to dzień moich imienin nie wytrzymałam. Dobrze,że skończyło się dobrze. Nie byłam przygotowana zapomniałam wsiąść ze sobą leków,mąż pojechał 300km do domu po leki a ja tylko czekałam na ta okazję. Niestety zbyt mała dawka przy długoletnim braniu tylko pozwoliła mi na trzy dniowy sen po wypłukaniu i szczęście,ze w danej miejscowości nie ma oddziału psychiatrycznego. Na zatruciach przetrzymano mnie tydzień. Mąż podpisał,że zajmie się mną i tak wypisano mnie do domu. Jednak myśli całkiem nie zanikły, mam częściej terapie a wraz z nią nadzieję,że będzie dobrze. Również podniesiona dawkę leków. Czekam co dalej.Gdyby nie omamy nie miałabym problemu. Uczepiły się mnie i nic nie pomaga, próbuje wyżywać się na internecie tym zagłuszyć mysli, głosy, a po lekach szybo do łózka i tak mija bynajmniej spokojnie noc.

Miałam wiele prób s. ale nigdy z zawiedzionej miłości. Mnie do tego pchają omamy.Jednak po latach terapii nauczyłam się o tym mówić.Kiedyś potrafiłam wyjść z terapii czy od psychiatry.Rozmowa się nie kleiła, bo ja już planował gdzie iść i co zrobić.

Ja też chcialaym to zrobic. ale strasznie sie boje.Mam juz dosc tego zycia.Jestem z facetem,ktory ciagle sie o cos czepia,klucimy sie co chwile, on mnie ciagle oklamuje. Kocham go- nie wyobrazam sobie zycia bez niego.czesto mowi ze mam *** z jego domu-choc mieszkamy razem.Po "chwili" juz jest dobrze i mowi ze to moja wina.Wgl odnosi sie do mnie jak do szmaty.Pisze do niego jakas laska-nie zniose tego jak mnie znowu zrani.Mamy razem pięciomiesiecznego syna. Nie mam do kad pójść.A nawet nie potrafilabym sama odejsc od niego.Już raz probowalam podciac sobie zyly- zostal mi tylko slad. a on prawie sie tym nie przejal. Kocham go,chociaz on mnie rani,czuje ze on ma mnie juz dosc i ze jest ze mna bo mamy dziecko.a ja tak nie chce- pragne aby byl szczesliwy. Chcialabym odejsc i zapomniec ale tak sie nie da...Nie wytrzymuje już tego,ciągle płacze, bo chcialabym umrzec a nie mam odwagi.Wgl nie mam nikogo oprocz niego.Nie mam z kim o tym porozmawiac- a gdy chce z nim on nie ma czasu na takie cos.

Witam, chciałabym sie skontaktować z dziewczyna pisząca jako gość, która ma 5 mieięczne dziecko i problemy z facetem. Mam taka sama sytuacje i tez nie mam z kim pogadać

Nie tylko Wy macie takie problemy... Ja, tak jak zalozyciel tego tematu, kocham kogos, kogo kompletnie nie obchodzę... Werteryzm w pełni. Nie mam kompletnie ochoty do zycia w tym zakłamanym swiecie, nic nie ma dla mnie sensu... Tak bardzo chce umrzec, ale nie mam na tyle odwagi, bo boje się tej 'drugiej strony' i piekla. Zycie jest bezsensu i nie mowcie mi, ze wszystko się ulozy, bo sa to tylko bezpodstawne, puste słowa..

smieszny jesteśc jak byś sie chciel zabić to bez pytania byś to zrobili a tak oczekujesz listosci ze ktoś Cie bedzie przekonywał podetnij zyly powies sie skocz z mostu no co już taki cwaniak nie jestes bo wiesz ze bedzie bolało ogarnij się i przestań nad sobą użalać robisz sobie problemy na siłe chyba nie wiesz chyba co to znaczy miec prawdziwy problem bez rozwiązania chore dziecko czy choroba nie uleczalna jak ludzie chca za wszelka cene zyc a wiedza ze nie mogą żyć trzeba było sie jej zapytac w pierwszym pytaniu jak ja poznałes czy ma kogos a nie stwierdzic ze ona musi byc Twoja to nie sklep ze podchodzisz i bierzesz co chcesz