Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Cześć wszystkim. Jestem Tomek, mam 14 lat, pochodzę z Lublina. Hm, nie chce mi się pisać jakiejś długiej notki o mnie, ale coś wypada, więc. Hm. Interesuje się mangą & anime, czytam chyba dużo książek jak na mój wiek, głównie kryminały i horrory psychologiczne. Słucham głównie metalu/japońskie metalu. Jestem ateistą.. Hm.. Chyba tyle na ten temat. Ogółem założyłem tu konto w celu zorientowania się co jest nie tak z moją psychiką. W wieku 8 lat zmarł mój ojciec. W sumie, nie miałem z nim aż tak dobrego kontaktu, mimo wszystko coś do niego czułem. W końcu to mój ojciec. Moja matka się z nim rozwiodła, mieszkałem 11 km od niego. Niezły szok dla małego dziecka. Jakoś to przetrawiłem, co prawda chodziłem struty przez jakiś czas. Hm. W tym momencie irytuje mnie fakt, iż moja ukochana matka nigdy nie spytała, czy wszystko ze mną okej pod względem psychicznym. Rozumiem, to był jej mąż, przeżywała. Ale trochę empatii się przydaje. Jakieś 2 lata po śmierci ojca zmarła babcia (od strony matki.) .. W sumie, pozornie wcale mnie to nie ruszyło.. Ale, jakoś miesiąc potem, sądzę, że nawet wcześniej (przed jej śmiercią) zaczęło się dziać ze mną coś niedobrego. Mam świadomość, że coś robię, jednak tak, jakbym stał z boku i biernie to wszystko analizował. Pojawiło się zamiłowanie do morderstwa. Kiedyś na ten temat moja reakcja była następująca: 'Co to za psychopata?' itd. Teraz sam często wyobrażam sobie morderstwa. Nie jakieś osoby które mi się naraziły, chociaż czasem. Bardziej przypadkowa osoba. Jakimś ostrym narzędziem, nożem, skalpelem, kosą. Dziwne, jak na mój wiek, zwłaszcza, że bardzo poważnie to rozważam. Sądzę, że gdyby pojawiła się jakaś sposobność to nie zawahałbym się. Nie chodzi o sam fakt, że pozbawiam kogoś życia, że jestem panem jego losu, czy inne ***. Po prostu. Sam nawet nie wiem, dlaczego tak mnie to kręci. Wielu ludzi nazywa mnie psychopatą, jednakże.. oni nie mają wyrzutów sumienia, wyższych uczuć. Uważam się za dość wrażliwego człowieka, na swój sposób rzecz jasna. Bawi mnie cierpienie osób mi obojętnych, nie miałbym problemu ze zrobieniem im krzywdy, jednakże jeżeli chodzi o bliskich, zwłaszcza o dziewczynę, to jestem skłonny zamordować, jeżeli stanie im się krzywda. Dodam jeszcze, że mam kłopoty z pamięcią. Mieszkam w bloku w którym muszę dwa razy wpisać kod do domofonu, raz do bramki odgradzającej blok a drugi raz do klatki schodowej. Gdy wpisuje kod po raz drugi, i staram się przypomnieć sobie szczegóły tego co działo się parę minut/ kilkanaście sekund temu to często mam problemy. Ogółem wiem co robiłem, ale muszę się skupić, żeby wychwycić wszystkie szczegóły. Pozdrawiam,
Nii~Nii..

proponuje zgłosic się do psychologa i zacząc cos z tym robić zanim stanie się jakas tragedia i nieszczęscie,proszę idź do specjalisty

Bardzo satysfakcjonująca odpowiedź, biorąc pod uwagę fakt, iż spodziewałem się raczej jakiejś amatorskiej diagnozy, czy czegoś w tym rodzaju :C

Tutaj nie ma co na amatorszczyznę,wydaje mi się że topoważna sprawa,czy trauma o nie wiem nie znam się.Mam synów w Twoim wieku i martwi mnie twoje zachowanie,dlaczego mama nie zauważa? Jeśli tylko TY to czujesz a jest niepokojące to powiedz o tym komus dorosłemu i idźcie do lekarza po co czekać? Wiem że w lublinie nie ma problemu aby dostać się do jakiejś poradni.Proszę nie czekaj tylko działaj,jestś inteligentnym młodym człowiekiem i nie dopóść do nieszczęścia

Tutaj nie ma co na amatorszczyznę,wydaje mi się że topoważna sprawa,czy trauma o nie wiem nie znam się.Mam synów w Twoim wieku i martwi mnie twoje zachowanie,dlaczego mama nie zauważa? Jeśli tylko TY to czujesz a jest niepokojące to powiedz o tym komus dorosłemu i idźcie do lekarza po co czekać? Wiem że w lublinie nie ma problemu aby dostać się do jakiejś poradni.Proszę nie czekaj tylko działaj,jestś inteligentnym młodym człowiekiem i nie dopóść do nieszczęścia

Wiem, że muszę z tym gdzieś pójść, lecz po prostu chciałem wiedzieć, czy ktoś może orientować się cóż to za przypadłość.. C: