Forum: Schizofrenia

W niedzielę mija u mnie 4 lata jak choruje . I chciałabym a byście się nie zalamywali ! Ze schizofrenia da się żyć i tu pisze o sobie ! W niedzielę będzie 4 lata jak wyladowalam w szpitalu. Byłam tam dwa i pół miesiąca, pierwszy rok to był straszny . Miałam także depresję z powodu choroby. Na początku miałam 6 różnych leków po których tylko spałam. Później poszłam na oddział dzienny tam mi mój lekarz zmienił leki . Po pół roku zaczął mi odstawiac, obecnie biorę 1 tabletkę Abilify rano. Czuje się świetnie tak jakbym nigdy nie chorowala. Uważam że dobrze dobrane leki i można żyć jak zdrowy człowiek. Mam nadzieję że są tu osoby które też się dobrze czują? A ja chciałam się tylko wygadać i dac wam nadzieję!
Pozdrawiam

Super bardzo mnie cieszą takie posty 😊😊😊😊

To miło,że nastąpiła poprawa Twojej choroby

Dziękuję od 3 lat już ok jest mam nadzieję że to była jednorazowa psychoza . Wiara czyni cuda

Oczywiście,że tak masz rację.

Witam, zacznę od tego że cierpię na schizofrenie mieszaną z depresja od 5 lat, początek był straszny, zanikły kolory, nie wiedziałem co jest prawdziwe, a co nie, co sobie po prostu wkręcam, byłem w zakładzie psychiatrycznym gdzie dopasowano mi leki, próbowałem być idealny, wyłapywać wszelkie bodźce z otoczenia, być nie wiadomo kim w moim umyśle, towarzyszyło mi niezdrowe ego, to było poniekąd błędem, nie pogodziłem się z diagnoza i dalej się z nią nie godzę ponieważ wiem że jest z tego wyjście, we become what we think, czyli stajemy się tym o czym myślimy, w skrócie, trzeba zasiac ziarno w umyśle, nie tylko pozorne chcenie ale, ale chcenie naprawdę aby wszystko przebiegło po naszej myśli(chyba nie muszę mówić że muszą one być pozytywne), medytacja i zgłębienie siebie, otworzenie i zobaczenie gdzie i co jest nie tak, wszelkie negatywne programy które wpajamy sobie do głowy typu, nie dam rady, nie mogę, jestem za słaby, nie zasługuje na szczęście to tylko mała pozorna satysfakcja która czerpiemy z użalania się nad sobą, podam parę zdań ktore może oświetla wasza drogę,, nie ważne kim byliśmy wazne kim jestesmy teraz",, później będzie czas na bycie idealnym, staraj się być sobą, pokochaj siebie takim jakim jesteś i otwórz się i move on",, zawsze jest o co walczyć" czyli tak, medytacja(przestrzegam przed czakrami), robienie tego co kochasz, małymi kroczkami do przodu, ZASIANIE pozytywnych wibracji co może odmienić wasze życie, polecam zasiac dobre ziarno , praca - wiem że się nie chce ale to coś co może zająć wasz umysl, cieszenie się chwilą, zobaczyć nnegatywne emocje, pozwolenie im być, i odpuszczenie, co jeszcze, dasz rade, i pamiętaj jesteś dobrym i wartościowym człowiekiem, nie ma sensu gromadzenia gówna, move on, pozdrawiam