Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Chcę umrzeć, od wielu lat już nic nie czuję. Przestało się dla mnie liczyć cokolwiek. Na niczym mi już nie zależy. Przestaje już czuć złość wszystko jest mi obojętne. Nie na widzę ludzi. Praktycznie nic nie mam żyję z dnia na dzień. Muszę się zabić, czekanie tak nic nie zmieni. To wszystko nie ma sensu.
Jedynym co mnie powstrzymuje to rodzina. Chciał bym się zabić tak żeby to wyglądało na wypadek.
Już dawno uświadomiłem sobie że nie chce żyć. Od tego czasu odeszły wszystkie lęki. Przestałem bać się wszystkiego. Nic mnie już nie przeraża, nie panikuje. Boje się jedynie że może się nie udać i skończę w szpitalu jako kaleka, albo że ktoś zauważy że zrobiłem to celowo.

Co można zrobić aby śmierć była lżejsza dla rodziny ? Czy można ich jakoś przygotować ?

Jak chcesz zrobić to jako wypadek

Nie można..nawet jak sytuacji jest taka,że wiesz,że dni bliskiej ci osoby są policzone,to i tak nie jesteś gotowy na ten moment. Nikt,nigdy nie jest gotowy na śmierć....chyba najbardziej swojego dziecka.
A powiedz dlaczego jesteś w takim stanie,że nie chcesz żyć. Czy coś zrobiłeś,żeby sobie pomóc? Może jest jakieś rozwiązanie. Tu chętnie ci pomożemy.

Nie szukam pomocy, nie szukam przyjaciół, nie szukam znajomości. To nie jest decyzja pod wpływem chwili. Lata przemyśleń, doświadczeń, prób, które prowadzą do jednego - nie chcę żyć

A czy pomyślałes,że osoba,która jest odpowiedzialna za bhp w firmie,może pójść za to co zrobisz,do więzienia ?

Wiesz co możesz zrobić ?? ŻYĆ I CIESZYĆ SIĘ ŻYCIEM to możesz zrobić dla siebie i rodziny

Jesteś w stanie presuicydalnym i wiem,ze niczego już nie pragniesz,ale twoja chęć śmierci wynika chyba z tego,że nie akceptujesz swojego życia takim jakie ono jest i nie widzisz perspektyw na zmianę, a o tym zawsze można porozmawiać.
Tu jest wiele osób,które mają za sobą próby samobójcze i one napewno cię zrozumieją. Poczekaj aż się odezwą...może warto posłuchać,co mają ci do powiedzenia.

Rodzinne można do tego przygotować ale nie w taki sposób jak ty chcesz. powiem ci jak ja to robię mówię im już od 6 m. że nie chce mi się żyć, miałem wszystko to wszystko to kobieta. A teraz już nie mam chęci układania wszystkiego na nowo i żeby mi to wybaczyli że bardzo ich Kocham, ale nie dam radę tak długo ciągnąć. Tak z przerwami co jakiś czas mówię o tym im .Byłej też mówiłem żeby dziecku kiedyś powiedziała że bardzo je kocham, ale się wypaliłem.Oni nie traktują tego poważnie, bo jak to się mówi ten co mówi to tego nie zrobi a wcale tak nie jest. Wydaję mi się że w ten sposób ich trochę przygotowuję. Nawet wczoraj z tatą byłem w wydziale i przekazałem mu auto w darowiźnie.Jak jechaliśmy do domu powiedziałem tato nie dam radę wybacz mi kiedyś to tata tylko powiedział życie jest jakie jest a ty możesz świat zwiedzać wszystko młody jesteś. Tak od czasu do czasu mówię i wydaję mi się że oni wiedzą, bo nawet kiedyś słyszałem jak mama mówiła do taty on to kiedyś zrobi zaznaczę że z nimi nie mieszkam więc dla mnie żabić się to nie problem tylko ja muszę wszystko ogarnąć i wtedy. A tak przygotować inaczej chyba się nie da, bo wypadek może być szokiem dla nich. Więc inni ci napiszą że chcesz żyć skoro tu piszesz. Może tobie się uda przetrwać czego ci życzę

Twoja śmierć będzie zawsze bolesna dla rodziny. A zastanawiałeś się czy twoja rodzina poradzi sobie bez ciebie np. finansowo? Nagła śmierć to zawsze będzie dla rodziny ogromna tragedia. A jak nie uda się upozorowanie wypadku, przeżyjesz i zostaniesz kaleką? Sądzę, że nie da się rodziny przygotować na taką śmierć. Co innego, gdy ktoś jest śmiertelnie chory, wtedy jest czas, aby rodzina pogodziła się z nieuchronną śmiercią kogoś bliskiego. Wydaje mi się, że jesteś egoistą w tym przypadku. Jeśli przechodzisz teraz silne załamanie psychiczne i kochasz swoją rodzinę, to przynajmniej dla nich, zacznij leczyć depresję, bo jest to przecież możliwe u specjalisty. Chcesz "zniknąć"-to bardziej humanitarny będzie rozwód niż samobójstwo. A potem zdecydujesz, co zrobić ze swoim życiem.