Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Od pewnego czasu słyszę różne głosy (ktoś jakby wołał moje imię) i jakieś trzaski. Najczęściej słyszę je, kiedy jestem sam w domu i kiedy jest głośno, np. kiedy odkręcę wodę, to wtedy słyszę właśnie te głosy. Jest to bardzo uciążliwe, ponieważ nie mogę się w spokoju umyć, bo zaraz muszę zakręcić wodę i upewnić się, że nikt nie wszedł do mieszkania. Dzieje się to tylko wtedy, kiedy jestem sam w domu. Kiedy rodzice wracają słysze te głosy sporadycznie. Nie wiem, co z tym zrobić... Jest to bardzo uciążliwe...

Drugim moim problemem jest to, że kiedy wyjdę na ulicę czuję, że wszyscy ludzie rozmawiają, myślą właśnie o mnie. Za każdym razem, kiedy przechodzę obok dwóch osób, które rozmawiają, mam wrażenie, że to ja jestem tematem ich rozmów. To jest okropne... W kościele jest jeszcze gorzej, ponieważ kiedy siedzę na ławce, to mam uczucie, że wszyscy się na mnie patrzą i o mnie myślą. Za każdym razem, kiedy ktoś się uśmiechnie, mam wrażenie, że uśmiecha się z mojego powodu.

Trzecim problemem jest to, że unikam jakichkolwiek kontaktów z ludźmi. W ogóle nie rozmawiam z moją rodziną, tylko zamykam się w pokoju, siadam na parapecie i wpatruję się w niebo. Potrafię tak siedzieć dwie godziny nic nie robiąc... Nie umiem także rozmawiać z ludźmi w cztery oczy. Zawsze się wstydzę, czuję się zakłopotany. Nie potrafię nawiązać nowych znajomości.

Po czwarte, wmawiam sobie różne głupie rzeczy, np. że jeżeli dostanę jedynkę z polskiego, to się nie przejdę. Oczywiście jest to nie możliwe, ponieważ miałem same piątki i czwórki, więc jedna jedynka by mi nie zaszkodziła, a po drugie z jedną jedynką można się przejść do następnej klasy. No, ale ja sobie to wmówiłem i nie pomogły nawet tłumaczenia mamy... Wmawiam sobie różne nienormalne rzeczy...

Piątym problemem jest to, że... nie wiem, jak to określić... że, np. jak chowam coś do szuflady, to musze się wpatrywać w tą rzecz przez minutę, bo nie dowierzam, że ona tam jest! To jest nienormalne... Muszę popatrzeć sobie minutę i dopiero wtedy mam pewność, że to jest w szufladzie... Sprawdzam wszystko po kilkanaście razy. Przez to nie starcza mi czasu na inne zajęcia.

Najgorsze jest to, że mój "kolega" Marcin***, którego znam od zerówki (czyli już osiem lat) namówił wszystkich chłopaków ode mnie z klasy przeciwko mnie. Jestem teraz w pierwszej klasie gimnazjum (po wakacjach idę do drugiej). W tej nowej klasie z chłopaków znałem tylko Marcina, reszty chłopaków nie znałem. Marcin namówił ich wszystkich przeciwko mnie i teraz oni mi dokucają, wyzywają od najgorszych, traktują mnie poprostu jak śmiecia. Muszę dodać, że Marcin od ośmiu lat też mi dokucza... Przez te lata byłem przez niego poniżany, obgadywany, okłamywany... Znienawidziłem go... Mam już dość tych lat upokorzeń... Kiedy tylko o nim pomyśle, czuję nienawiść... Mówiłem o tym wychowawczyni, ale ona najzwyczajniej w świecie sobie mnie olała... Boję sie iść po wakacjach do klasy, w której wszyscy chłopacy, z Marcinem na czele, mnie nienawidzą i życzą mi jak najgorzej, knując przeciwko mnie, coraz to nowsze intrygi! Nieraz chciałem się zabić, ale nie miałem odwagi... Ale teraz przysięgnąłem sobie, że już nigdy nie będę płakał przez Marcina... Zniszczę go, tak jak on mnie zniszczył...



***imię "kolegi" zostało zmienione.



Jak myślicie, co mi jest? Te wszystki halucynacje słuchowe, urojenia, lęki... To wszystko nie jest normalne...

Hm,,,nie jestem pewna, bo nie jestem lekarzem, ale podobne objawy które opisałeś np. słyszenie głosów, alienacja etc. miała mój brat, który jak się okazało jest chory na schizofrenie. Sądze, że powinieneś przede wszystkim porozmawiać z rodzicami o tym problemie i czym prędzej zgłosić się do lekarza. Pozdrawiam,

Moim zdaniem cierpisz na schizofrenię urojeniową. Twierdzę tak dlatego, że jak napisałeś, występują u Ciebie wszystkie z podstawowych objawów. Czyli autyzm, zamknięcie w sobie, zblednięcie życia uczuciowego, brak kontaktu z innymi. Dość niepokojące są także głosy które słyszysz. Sądzę iż są to iluzje. Ponadto cierpisz na manię prześladowczą. Myślę, że powinieneś udać się do psychologa, psychiatry, gdyż twa choroba jest już w stanie dość zaawansowanym. Jestem mniej więcej w Twoim wieku, jeśli będziesz miał ochotę porozmawiać to mój mail: [email protected] oraz numer gg: 6391587.[addsig]

Twoje ''głosy'' imyśli urojeniowe, biorą się z tego,że jesteś opętana przez duchy.Jacek.

Ja też mam podobną przypadłość- słyszę głósy,myślę że ludzie na ulicy mówią o mnie. Leczę się od kilku lat,łykam OLZAPIN i RISPERON. Nawet pomaga,choć czasami(ale bardzo żadko) miewam krótkotrwałe nawroty choroby

😕

Nie wiem czy powinnam sie martwic...mam 18 lat.Moj problem polega na tym,ze mam wrazenie,ze wszyscy mnie obserwuja,w kosciele wstydze sie usiasc do lawki,bo mysle ze wszyscy beda na mnie patrzec;wstydze sie tanczyc;wstydze sie przutulic do rodzicow;wstydze sie kierowac samochodem przy nich.Wstydze sie przyznac ze mam chlopaka.Samo okreslenie "chlopak", "zwiazek"jest dla mnie klopotliwe.Czesto wstydze sie isc sama do sklepu...tym bardziej jak jest w nim duzo ludzi.Czesto płaczę...z byle powodu...