Forum: Kółko wsparcia psychicznego

I na tym forum, i na innych, stykam się b czesto z kłopotami lękowymi Osób takich, jak My. Lęk paniczny to jeden z bardziej dokuczliwych stanów, jest b silny....
rozpoczyna sie nagle...może trwać od 3 do 40 minut. Charakteryzuje się b silnym lękiem, z towarzyszącymi objawami somatycznymi, bólem głowy, poczuciem, że za chwile utraci się kontrolę, lękiem przed śmiercią. Chory hiperwentyluje się, blednie, poci się intensywnie..... i b cierpi. W Ameryce wynaleziono prostą metodę na złagodzenie takiego napadu. Przytykasz do ust szczelną, papierową torbę i mocno w nia dmuchasz. Nie śmiejcie się. W ten sposób zwiększasz wysycenie krwi parcjalnym Co2, a to zmniejsza lęk.

Inny sposób, związany scisle z pracą mózgu: przez kilkanaście minut.... czasem dłużej....należy kierować wzrok naprzemiennie w lewo i w prawo. Wiecie, że oczy są anatomicznym " wejściem do mózgu". Kierując ich ruchami w ten sposób, usprawniasz przepływ informacji z lewej do prawej półkuli mózgu. Warto w czasie tego zabiegu
( który jest uciażliwy, nie ukrywajmy), skonfrontować się z przedmiotem lęku. Bo w czasie tych ruchów oczu wzrasta na chwile elastyczność obwodów neuronalnych, co daje przez chwile możliwosć wpływania na treść myśli i wytworzonych schematów poznawczych oraz zmieniania ich. To jest właśnie ten momnet, kiedy masz niesamowicie silny wpływ na własny mózg, i to bez przynudzania o sile sugestii. ten wpływ wynika z naszej fizjologii.
Uciekanie się do benzodiazepin to pomysł skuteczny, ale....na krótko. Te leki mają b silny potencjał uzależniający, potem tylko coraz bardziej zwiększasz dawke i ....meczysz się, co tu wiele mówić.
Lęk napadowy charakterystyczny jest dla dużej ilości zaburzeń lękowych. Najważniejsze z nich, to zesp. lęku napadowego.
Pewnym jakby przeciwieństwem paniki jest lęk uogólniony, czyli wolnopłynący. jego nasilenie jest " o niebo " mniejsze, ale też.....trwa cały czas, nie ustepuje. charakteryzuje się stałym zamartwianiem się niekkoniecznie na to zasługującymi przyczynami, poczuciem, niejasnego zagrożenia..... w ICD10, nowoczesnej klasyfikacji chorób i zaburzeń, dla tego zespołu stosuje się skrótową nazwe GAD.
Który gorszy? W tym drugim często skuteczna jest doksepina, jeden z trójpierscieniowych antydepresntów.I nie uzależnia!
ZAwsze myślałam, że GAD i panika się wykluczają. Kto czytał uważnie, wie dlaczego. A tu okazuje się, że wcale nie!
Istnieje taka jednostka jak zesp. lęku uogólnionego z napadami lęku, czyli połaczenie tych 2 zaburzeń!

Karola, o czym zapomniałam ?.....

Panika (napad paniki) w swojej rozwiniętej postaci jest doświadczeniem ekstremalnej trwogi o swoje życie, która rozpoczyna się bez uchwytnego dla pacjenta powodu, a w każdym razie bez przyczyny, która by uzasadniała aż takie przerażenie. Słowo lęk mylnie sugeruje, że sprawa ma charakter tylko "psychiczny" albo "psychologiczny". W rzeczywistości napadowi paniki zawsze towarzyszą liczne objawy cielesne (somatyczne) o objawach zbieżnych z objawami wywołanymi hiperwentylacją i jej następstwami.

W literaturze dotyczącej paniki oraz stosowanym współcześnie nazewnictwie psychiatrycznym można zauważyć nieścisłość dotyczącą pewnej zasadniczej sprawy. Nie zostało jednoznacznie ustalone czy panika jest osobnym schorzeniem czy też raczej stanem, objawem lub zespołem objawów, czymś podobnym np. do żółtaczki, czy podwyższonej temperatury, które nie są chorobami ale przejawem zasadniczej choroby. Mimo pewnego wyodrębnienia paniki we współczesnych klasyfikacjach (W ICD-10 jest to Zaburzenie lękowe z napadami lęku inaczej lęk paniczny - F41.0) istnieją podstawy by traktować panikę jako pewien bardzo charakterystyczny zespół symptomów wywoływany przyczynami psychicznymi z główną komponentą lękową.

Żaden opis ani lista symptomów nie oddaje tego czym są przeżycia chorego w stanie paniki. Stan ten pozostaje doświadczeniem ekstremalnym i wyjątkowym. Z tym zastrzeżeniem można przytoczyć wykaz objawów uważanych za typowe dla napadu lęku panicznego:

mocne bicie serca, kołatanie, przyspieszenie tętna;
pocenie się;
trudności oddechowe, brak tchu, duszność;
uczucie dławienia się;
ból w klatce piersiowej;
zawroty głowy, uczucie osłabienia, omdlewanie;
dreszcze lub nagłe uczucie gorąca
drżenie;
nudności lub nieprzyjemne doznania w jamie brzusznej;
derealizacja lub depersonalizacja
obawa przed utratą kontroli nad sobą, szaleństwem;
obawa przed śmiercią;
drętwienia kończyn
bladość

Typowo panika (lęk paniczny) zaczyna się nagle i następnie narasta osiągając swój szczyt w okresie kilkunastu minut i trwa do godziny. W okresie napadu
występuje przynajmniej kilka objawów z podanej
wyżej listy 14 objawów. Dość często w okresie
ponapadowym utrzymuje się lęk typu agorafobii (przed znalezieniem się w niektórych miejscach) i lęk antycypacyjny (przed powtórzeniem się napadu paniki).


Częstość występowania

Napady lęku panicznego są objawem częstym, występują u ok. 9% całej populacji. Nawracające stany paniki z nasileniem wymagającym leczenia występują okresowo u 1-2% populacji. Dodatkowo jeszcze ok. 1% osób ujawnia zaburzenia łagodne, nie wymagające pomocy lekarskiej.Kobiety chorują dwukrotnie częściej niż mężczyźni. Okresem typowym dla rozwiniętego obrazu choroby jest 25-44 r. ż., natomiast pierwszy atak paniki występuje najczęściej między 10 a 28 r. ż. Pomiędzy napadami paniki chory nie czuje się zdrowy. Oczekuje on z niepokojem nawrotu napadu albo też ma inne dolegliwości lękowe bądź somatyczne psychogennej natury. Zjawisko to określane jest jako "lęk przed lękiem", jest ono bardzo charakterystyczne dla lęku panicznego (paniki).
Leczenie i pomoc

Leczeniem z wyboru w zaburzeniach lękowych jest psychoterapia. W zalezności od nasilenia zaburzeń stosuje się również farmakoterapię doraźną (stosowane są tutaj pochodne beznodwuazepin, buspiron) lub długoterminową (leki przeciwdepresyjno-przeciwlękowe - w pierwszym rzucie z grupy SSRI). Do nauki przerywania lub unikania napadu paniki stosuje się, zwłaszcza na początku terapii, treningi behawioralne.
Skutki nieleczonej paniki

Lęk paniczny może prowadzić do agorafobii. Nie musi on natomiast być zapowiedzią żadnych poważniejszych chorób psychicznych. Tym niemniej on sam jest przypadłością bardzo dotkliwą, objawy nie są możliwe do przezwyciężenia przez samego chorego i nierzadko mogą być przyczyną poważnych utrudnień w codziennym funkcjonowaniu. Rokowanie w tym schorzeniu jest niepewne i zależy w głównej mierze od zaangażowania w proces terapeutyczny.

W czasie ataku paniki oddech staje się płytki i przyśpieszony(hiperwentylacja), co powoduje zmniejszenie ilości dwutlenku węgla we krwi. Skutkiem tego są:kołatanie serca, zawroty głowy i inne niepokojące objawy. Oddychanie do papierowej torebki pomaga uzyskać prawidłowe stężenie tlenu i dwutlenku węgla we krwi, a tym samym prowadzi do zmniejszenia dolegliwości.

Przed chwilą wspomniałam o tym, Jolu

I bardzo dobrze. Ktoś jak spanikuje na pewno skorzysta z twoich cennych rad.

Tym razem napiszę krótko, bo nie zawsze korzystam z książek. Czytam dużo, ale nie zawsze wiedzę książkową wykorzystuje a to ze względu na brak odpowiednich przykładów.

Panika


Leczenie i pomoc

Leczeniem z wyboru w zaburzeniach lękowych jest psychoterapia. W zalezności od nasilenia zaburzeń stosuje się również farmakoterapię doraźną (stosowane są tutaj pochodne beznodwuazepin, buspiron) lub długoterminową (leki przeciwdepresyjno-przeciwlękowe - w pierwszym rzucie z grupy SSRI). Do nauki przerywania lub unikania napadu paniki stosuje się, zwłaszcza na początku terapii, treningi behawioralne.


Skutki nieleczonej paniki

Lęk paniczny może prowadzić do agorafobii. Nie musi on natomiast być zapowiedzią żadnych poważniejszych chorób psychicznych. Tym niemniej on sam jest przypadłością bardzo dotkliwą, objawy nie są możliwe do przezwyciężenia przez samego chorego i nierzadko mogą być przyczyną poważnych utrudnień w codziennym funkcjonowaniu. Rokowanie w tym schorzeniu jest niepewne i zależy w głównej mierze od zaangażowania w proces terapeutyczny.