Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

chciałam opowiedzieć wam moją historie ktos kto tego nie przechodzi bo normalnych rodziców nie wiem o czym pisze moja mama jest osoba której powiem podjeta przeze mnie decyzje to ma pretensje zawsze o coś a mysle że tylko dlatego ze nie jest tak jak ona by chciała mam 25 lat mieszkam z rodzicami i wierzci mi wszyscy ci którzy maja inna lepsza sytuacje ze naprwde powinniscie doceniać rodziców którzy są wyrozumiali ale trzymaj pwne rzeczy w ryzach ja nie chodze na imprezy bo wiem że będe miał gadanie i nawet potrafi mi wypomnieć to pózniej w kłótni albo przez bardzo długi czas wiem że tkie sytuacje zdarzaja sięw domach młodziezy ale nie wszyscy rodzice sa tacy nie wracam po 22 bo boje sie gadania tego krzyku często wole miec spokói z pewnych rzeczy zrezygnowac ja wiem że na moją mam nie znajde żadnego haczyka wiem żeby mnie tak nie traktowała musze się zminić i nie w słowach ale przedewszystkim w czynach jest to trudne ale jezeli tego nie zrobie eraz to kiedys będe żałowała tego do końca zycia wiem ze kiedys sie to zmieni jak zamieszkam ze swoim chlopakiem razem sami a wierzcie lub nie ale bardzo rozumiem donrze osoby którzy maja takie problemy u mnie nikt nie pije itp czy ktos mógł by mi pomo

co ty jeszcze robisz w domu rodzinnym?

Miałam podobny problem. Dla mnie lekarstwem była wyprowadzka, teraz terapia, 25 lat w jednym domu z taką osobą niestety robi swoje. Skorzystaj z pierwszej okazji, żeby wyprowadzić się z domu, czas najwyższy.

Może i masz cholerne problemy w swoim życiu prywatnym, ale jak się komuś zwierzasz pisząc o danej sytuacji to ci grzecznościowo powiem że jak na 25 letnią dziewczynę masz z tego co widzę o wiele większe problemy z pisownią nie piszę ci tego złośliwie ale uwierz mi ledwo rozczytałem to co napisałaś !