Forum: Psychoterapia

Ogolnie wydaje mi sie ze jestem pogodna osoba, ale przychodza takie dni a nawet tygodnie ze nie nawidze samej siebie. Czuje sie bezsilna i beznadziejna zaczynam uciekac od ludzi i uwazam ze wszyscy maja mnie za glupia.Jak bym mogla to bym nie wychodzila z domu nie jadla tylko plakala.Przez cale godziny moglabym siedziec i nic nie robic nic mnie nie obchodzi mam ochote ze soba skonczy przy zyciu trzymaja mnie tylko dzieci. Dla nich codziennie wstaje ale jest to sucha egzystencja bez emocji.Wiem ze je krzywdze i znow czuje poczucie winy ktore coraz mocjej sciagaja mnie w ciemna dziure z ktorej nie potrafie wyjsc. Jak sobie z tym poradzic jak mam przerwac to bledne kolo ktore unieszczesliwia mnie i moja rodzine.Potrzebuje z kims pogadac ale wokolo nie ma nikogo kto by mnie zrozumial kto by pomogl.

Najlepiej w takiej sytuacji iść porozmwiać z psychologiem lub psychiatrą oni ci pomogą i ciesz się kobieto życiem bo masz dla kogo

Jeśli potrzebujesz z kimś pogadać to ja chętnie. Sorry, ale w Twojej wiadomości brak mężczyzny, chłopaka, ojca... Napisz coś w związku z tym

Polecam Ci specjalistów: www.terapiapoznan.pl/kontakty-do-terapeutow . Ośrodek Pomarańczowe Ja bardzo pomógł moim bliskim, więc czuję obowiązek podzielenia się wiedzą o nich z innymi potrzebującymi. Nie możesz się poddać.