Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

A jak sie okochac jesli nic nie leczy ran, ani odleglosc,
ani zerwany kontakt, ani tez czas. Zycie na nowo poukladane, na powierzchni wszystko wyglada normalnie ale w duszy ciagle tesknota i bol. I tak juz wiele lat. Bywaja okresy, ze sie troche uspokaja ale przy najmniejszej okazji wraca wszystko jak bumerang. Jak z tym zyc i cieszyc sie zyciem? To wegetacja bez nadziei na zmiane.

Cześć. Też tak miałem i czasami mam. Powiem Ci jedno. Kochamy w ludziach to co jest dobre. Te dobro do drugiej osoby nie pozwala nam zapomnieć o niej. Dziś wysłałem smsa z życzeniami do byłej dziewczyny. I wiesz co? Poczułem się dobrze. Nie wiem jakie będą tego rezultaty. Ważne jest to, że uśmiechnąłem się po tym smsie. A ona odpisała mi

Mam wrażenie, że nieszczęśliwa miłość może trwać wiecznie. mówię z autopsji.
jak dotąd - 18 lat,
pozdrawiam

Ja tez od dluzszego czasu jestem nieszczesliwie zakochany. Czas nie leczy ran - to mit. Uzdrowic krwawiace serce i placzaca dusze moze tylko druga, nowa milosc i nic innego.
Ja juz nie mam zludzen ze Ona wroci do mnie. Jedyne czego pragne to dostac jakiejs zbawczej amnezji, zebym juz nigdy nie pamietal, ze w ogole ona kiedykolwiek istniala. To byla by niesamowita ulga.

Nie istnieje coś takiego jak nieszczęśliwa miłość. Miłość to miłość, miłość może być tylko pozytywna i dobra, bezinteresowna i szczęśliwa, przynosząca pokój i radość. Miłość można porównać do wody w jej natrualnym składzie - jest ona przeźroczysta, bezwonna, bez smaku i dająca życie. Gdy zabarwimy wodę, dodamy czegoś do niej lub ją po prostu zabrudzimy, wówczas mamy nie tylko wodę ale i dodatki w niej. To już nie jest ta czysta woda co na początku, ale wciąż jest zawartością tej cieczy. Zmieniając wodę otrzymujemy ciecz wodopodobną, a woda to po prostu woda. Tak samo jest z miłością, gdy dodamy coś do miłości - nasze uczucia, egoizm, brak przebaczenia, obwinianie, niechęci itd. wówczas otrzymujemy coś co już nie jest miłością ale zawiera w sobie miłość. Nieszczęśliwa miłość jest więc miłością z dodatkiem nieszczęścia. Gdy usuniemy nieszczęście, wówczas zostaje tylko miłość.
Tak jak wodę w czystej postaci spotykamy rzadko, tak też miłość w czystej postaci jest rzadko spotykana, przeważnie bowiem zawiera wiele składników dodatkowych, czasami tak wiele, że nie widzimi już a nawet nie wierzymy że może być czysta jej postać.
Mój przedmówca żyje przeszłością, nie wierzy że można porzucić przeszłość, a jednak jest to możliwe. Czeka na jakąś konkretną miłość - a więc tą zabarwioną swoimi pragnieniami i wyobrażeniami na temat miłości. Nie można otrzymać od kogoś miłości, można tylko tak zareagować na kontakt z osobą lub osobami, że wyzwala się w nas samych miłość, pozwalamy wówczas by miłość w nas ukazała się, poprzez otwarcie się na nią.
Odpowiadając na pytanie zawarte w tym wątku - nieszczęśliwa miłość, a więc nieszczęście przysłaniające miłość, może trwać długo, ale nie wiecznie, a będzie trwało tak długo, dopóki przestaniemy chceć być nieszczęśliwi. Nieszczęście bowiem jest w nas a nie w miłości. Należy obserwować swoje myśli, zapanować nad nimi gdy zdajemy sobie sprawę, że są one nieszczęśliwe, zająć się tym co się dzieje tu i teraz. Gdy przestaniemy dawać energię takim myślą prędzej czy później one od nas odejdą. Jest to sprawdzone przez tysiące ludzi - akceptacja obecnego stanu, przebaczenie przeszłości, a więc zaprzestanie walki - kontrola swoich myśli.
Życie ma tę jedną podstawową i niezmienną cechę, życie to ciągła zmiana. Więc jak nieszczęścia przemijają, wina przemija, poglądy nasze przemijają i się zmieniają. Oczym człowiek myśli, tym się staje - zacznijmy więc myśleć o miłości, o dobru, o wieczności.
Pozdrawiam z miłością

"akceptacja obecnego stanu, przebaczenie przeszłości, a więc zaprzestanie walki - kontrola swoich myśli. "

Człowiek powinien walczyć ile sił starczy o lepsze jutro, o szczęście, o to by mieć przy sobie bliską osobę. Bez walki nie ma sensu nawet przychodzić na ten świat.

Może odpowiedz sobie na pytanie czego tak naprawdę od zycia oczekujesz?

@nie28

Nie wiem do kogo to pytanie jest kierowane. Jeżeli do mnie (wypowiedź z 16:07), to odpowiem tak: Cel mojego życia to nie przejść go samotnie, mieć osobe, którą będzie się kochało i która będzie kochać mnie.

Cierpienie z powodu nieszczęśliwej miłości nie pozwala mi zapomnieć o moim głównym celu w życiu dzięki któremu będę mógł być wreszcie szczęśliwy. Dlatego akceptacja mojej sytuacji życiowej nie wchodzi w grę. Oznaczałoby to porzucenie celu/marzeń co nie pozwoliłoby mi czerpać z życia jakiekolwiek radości.

Moim zdaniem zawsze szansa istnieje na odkochanie się, choć zaznaczam,że nie jest to droga łatwa.

Marzenia ma każdy o szczęśliwej miłości, nie pozwól tego zepsuć.

Skoro obrałeś sobie cel życia, skoro dokładnie wiesz czego chcesz i co powienieneś robić aby być szczęśliwym, to dlaczego jesteś nieszczęśliwy? Przecież inaczej nie wypowiadałbyś się na tym forum o nieszczęśliwej miłości. Czy nie jest tak, że kiedy podejmujesz jakąś pracę i nie wychodzi Tobie, to rozglądasz się za innym rozwiązaniem, które będzie skuteczne? Jeśli sposób, który obrałeś na bycie szczęśliwym nie jest właściwy, bo wciąż tkwisz w nieszczęściu, to wydaje się rozsądne zmienić zdanie i rozpocząć szukanie innego sposobu.
Czy nie jest tak, że odtrącasz inne osoby bo nie odpowiadają Twojemu wyobrażeniu miłości? Czy nie jest tak, że osoba która doświadczyła cierpienia z powodu tzw. zawodu miłości odtrąca lub rzutuje swoje nieszczęście na obecny związek, bo wciąż żyje przeszłością i wciąż porównuje stan obecny z przeszłym? Cierpienie jest nam potrzebne tak długo, aż stwierdzimy że jest nam niepotrzebne. Najwidoczniej jeszcze w życiu nie wycierpiałeś się wystarczająco by porzucić stare tory myślenia i zacząć żyć, zamiast wciąż przebywać w przeszłości której nie ma (no chyba że w Twoim umyśle).
Pozdrawiam z miłością