Forum: Zaburzenia afektywne dwubiegunowe - ChAD

Hej. W ostatnim czasie działy się ze mną dziwne rzeczy. Nie mam diagnozy chadu,ale moja nauczycielka, z którą mialam dobry kontakt,a która wlasnie choruje na chad stwierdziła,że mam objawy podobne do niej, gdy zaczynała się jej choroba. Od dziecka raczej bylam dość depresyjną osobą, chociaż bardzo często zmieniałam swoje spojrzenie na siebie. Do tej pory raz mam wrażenie,że mogę wszystko, a za chwilę myślę,że się do niczego nie nadaje.
Po rozstaniu z bardzo toksycznym facetem bylam cały czas rozdrażniona. Bardzo denerwowali mnie wszyscy ludzie wokół, a najbardziej moi rodzice,rodzina. Bylam strasznie agresywna, cokolwiek oni nie powiedzieli mialam ochotę rzucić się na nich z łapami i dosłownie ich pozabijac. Bardzo często jeździłam do sklepów, kupowałam na okrągło jakieś kosmetyki,środki do czyszczenia, lazilam w kolko po galerii I wracałam do domu. Mialam bardzo duży napęd. Cały czas uczyłam się do konkursów, do szkoły. Później przytrafiło się coś dla mnie bardzo przykrego I wpadłam najpierw w coś w rodzaju buntu, zaczelam się mocniej malować. Później już zupełnie straciłam chęci do życia, wpadłam w derealixacje,ciągle spałam, nie wstawalam z łóżka. Mialam mysli samobójcze, w myślach już się zastanawiałam jak to będzie,gdy wypije tabletki i nie wiem dlaczego było mi ok z tą myślą. Wiadalam do tramwaju, jezdzilam w kółko po miesvie, potem się po nim szlajalam jak w jakimś amoku i wracałam do domu. Bylo mi wtedy wszystko jedno, czy skończę szkole, nie zależało i na niczym. Potem trochę mi się stan polepszył,znowu poczułam moc, wydawało mi sie,że umiem dużo,sporo gadałam, nawijalam. Teraz niby stabilnie, ale też niespecjalnie mi zależy na mojej przyszłości, w sumie trochę jestem obojętna na to jak będzie wyglądała moja przyszłość. Czy myślicie,że to mogą być jakieś objawy chad? Nie wydaje mi sie,żeby to był border,bo w relacjach z ludźmi raczej nie mam problemu. Nie tnę się, nie samoooaleczam

I mogą, i nie muszą.
Odpowiedzi na Twoje pytanie udzieli Ci psychiatra.
Jeśli miałby to jednak być ChAD, to im wcześniej zaczniesz działać, by się choroba nie rozwijała, tym lepiej.
Jeśli widzisz w sobie zmiany, jeśli niepokoi Cię Twoje zachowanie, zmienne stany, jeżeli rzeczywiście ktoś znajomy dostrzega podobne do swojej choroby objawy u Ciebie, to warto to sprawdzić.
Już sama niepewność, denerwowanie się swoim stanem zdrowia, dobrze nie robi dla psychiki.
Idź do lekarza i sprawdź, co się dzieje.

juliap sposób wypowiedzi świadczy już o chad, to jest pisany słowotok....oczywiście facet był toksyczny ..i zły .Zapytam jaki był powód rozstania?

I login również świadczy o lekceważącym podejściu do życia, braku hamulców w postępowaniu myślę w rzeczywistym życiu ."Toksyczność" i przedstawianie partnera jak w najgorszym świetle na początku wypowiedzi bez podania przyczyn rozpadu związku to również typowe i schematyczne dla chad

Muszę Cię zadziwić, ale mój partner miał stwierdzone narcystyczne zaburzenie osobowości. Chociaż ja też na swój sposób jestem toksyczna, to on wcale nie zachowywał się lepiej. Rozstaliśmy się przez to, że próbował mnie upić, a potem wykorzystać.

To zapytam Cię jakie charakterystyczne dla osobowości narcystycznej zachowania przejawiał i jeszcze jedno kiedy stwierdziłaś że próbuje Cię upić żeby wykorzystać ? Czy upił i wtedy chciał wykorzystać bo to jest wielka różnica...takie nieścisłości wypowiedzi są bardzo ważne

Na tym polega właśnie impulsywność wypowiedzi i jej nielogiczność która jest nierozerwalnie związana z chad ..gdzie jest odpowiedż? zostałem "zadziwiony" jeżeli ktoś doświadczył w swoim życiu pięknego epizodu życia z chadzikiem to czyta to jak książkę ..niestety wie co będzie dalej i właściwie zna jej zakończenie..każde następne słowo i wyraz to próba przedstawienia siebie jak w najlepszym świetle (manipulacja środowiskiem ..przyjaciół i rodziny) .".toksyczność" często .. używane określenie w stosunku do najbliższej im osoby gdzie w chwili górki staje się wrogiem nr1 Proponuję wizytę u psychologa lub psychiatry...pytałaś o objawy chad

Nie słuchaj ludzi, którzy stawiają internetową diagnozę i doszukują się w Twojej wypowiedzi jakiegoś trzeciego dna, zupełnie Cię nie znając. Jeśli uważasz, że Twój stan psychiczny utrudnia Ci funkcjonowanie, to koniecznie wybierz się do specjalisty- psychiatry bądź psychologa. Jeśli ktoś z Twoich bliskich obserwuje zmiany w Twoim zachowaniu, to radzę się z nim wybrać do gabinetu, bo lekarz będzie mógł zebrać dodatkowy wywiad z perspektywy trzeciej osoby.
Przede wszystkim, staraj się zachować spokój i optymizm (tak, wiem, że łatwo się mówi, ale mimo wszystko).
Jeśli będziesz mieć jakieś pytania, to pisz śmiało!
Trzymaj się! )

Epikur ..lubię Cię na starcie ..uwielbiam czytać i analizować nieskładność wypowiedzi osób dotkniętych straszną chorobą afektywną....dla TWOJEJ WIADOMOŚCI istnieje tylko drugie dno ..trzecie nie istnieje ..Pozdrawiam jeżeli będziesz miał pytania to odezwij się......

Witam Cię Krowi..... Może zacznę od tego że dobrze że istnieje takie miejsce gdzie można o wszystkim pogadać ponieważ czujemy się tu bezpieczni i anonimowi. Nawiązując do Twojego wpisu z dnia 19.06 2020 chciałbym się z Tobą podzielić moimi spostrzeżeniami. Rozumiem że przechodzisz okres buntu, bo każdy z nas tak ma że jeżeli nie rozumiemy co się wokół nas dzieje i do tego dochodzą jeszcze niepojęte wydarzenia. To zaczynamy się gubić w tym wszystkim i zaczyna nas ogrom wydarzeń przytłaczać. Naturalnym zachowaniem jest wtedy chęć wyparcia tego wszystkiego i płynięcia na fali, obojętność na wszystko co się wokoło nas dzieje. A jak myślisz dlaczego Twoja rodzina Cię denerwuje? Czy dlatego że źle Ci życzą, czy dlatego że chcą Cię zdemaskować w oczach otoczenia i pozbyć się wyrodnego dziecka z domu? Otóż nie! to jedyne obiektywne osoby które są najbliżej Ciebie,one widzą co się z Tobą dzieje. Widzą irracjonalne zachowanie i zwyczajnie martwią się o Ciebie. To tylko w Twojej głowie powstała myśl że oni działają na Twoją niekorzyść. Wtrącanie się ich i ingerencja w Twoje decyzje i zachowania odbierasz jako afront, bo burzą Twój świat, który jest według Ciebie jedyny właściwy i niepodważalny. Tak to nie funkcjonuje, jeżeli najbliższa rodzina mówi Ci że jest z Tobą coś nie tak, to z reguły tak jest i to nie jest żaden atak na Ciebie żeby Cię wyautować z ich życia. Widzę że chcesz zwrócić na siebie uwagę i faktycznie zarówno login jak i Twoje postępowanie( wszystko o czym piszesz łącznie z nadmiernie eksponowanym makijażem) świadczy o większym problemie. Niezwłocznie zgłoś się do lekarza specjalisty psychiatry. Nie masz nic do stracenia, a jedynie możesz zyskać! Sam fakt że napisałaś i odkryłaś przed nami część swoich problemów to już wielki ukłon z mojej strony.Zazwyczaj ludzie z Twoimi zaburzeniami sami starają się "rozegrać" swoje życie na własne potrzeby i do swoich celów. Myślę że pani nauczycielka słusznie podpowiedziała Ci... Widzę znaczne prawdopodobieństwo wystąpienia u Ciebie tej jednostki chorobowej.Pamiętaj również że istnieje możliwość współwystępowania chorób typu Chad i Borderline i nie zawsze wszystkie objawy w 100% mogą się pokrywać z rzeczywistym obrazem symptomów. Generalnie mówię o tym że Twoje objawy mogą wskazywać na współistnienie co najmniej dwóch chorób. Fajnie że przedstawiłaś nam swój punkt widzenia i nie tylko Twój- świadczy to o tym ze chcesz pomocy i informacji co się z Tobą dzieje. Uważaj na wszelkiego rodzaju używki(typu alko) co prawda nie piszesz tu o tego typu wspomaganiu u Ciebie, ale jestem przekonany że substancje te nie są Ci obce. Podsumowując, szukaj pomocy u specjalisty bo"im dalej w las, tym będzie ciemniej" Pozdrawiam Wszystkich i życzę miłego dnia.