Forum: Psychoterapia

Pytam z ciekawości czy każdy tak ma. Otóż często wyobrażam sobie że zabijam przypadkowych ludzi spotkanych na ulicy, ale często też bliskich. Sprawia mi to przyjemność psychiczną. Zwykle te myśli są w jakiś sposób kontrolowane, ale czasem np. trzymając nóż w ręce myśli "przychodzą same" że zabijam jakąś konkretną osobę.
Dodam, że mam 18 lat i jestem ostatnio trochę zagubiona, ale nie wiem czy reszta moich "problemów" nie mieści się w sferze dojrzewania

Witaj, wyobrażanie sobie morderstw, nie jest normalne na pewno i masz się z czego cieszyć.

nie nie jest to normalne i świadczy o tym, że Twoja podświadomość domaga się uwolnienia tłumionego gniewu, który pewnie jest dlatego, że masz w sobie wiele zranień. Nie wyrażony gniew, a po jego drugiej stronie jest skrzywdzenie, ból i smutek.....
Zastanów się co Cię w sobie boli najbardziej? O co i do kogo masz największe pretensje i żale?

Gdybym Ci powiedział, że to normalne mogłoby to świadczyć o tym, że to nie jest normalne. Hmmm, ale od początku. Miałem pewien okres w swoim życiu, który czasem trwa do dziś, że idąc ulicą tak po prostu wyobrażam sobie śmierć innych osób, wyobrażam sobie jakoby za chwilę miał wjechać autobus na chodnik i kosić każdego po kolei rozpryskując wszystkich wszędzie. Problemem to nie jest w momencie, kiedy masz nad tym zupełnie kontrolę, że wiesz iż w rzeczywistości nikomu nie byłabyś w stanie zrobić krzywdy. Jeśli jednak jest inaczej - to ogromny problem, z którym powinnaś coś zrobić. Staraj się nie dusić złych emocji w sobie, jak np. złości, spróbuj ją na czymś wyładować uprawiając sport, to pozwoli Ci się w jakiś sposób wyładować. Musisz nauczyć się kontrolować swoje myśli, bo Ty masz władzę nad swoim umysłem, a nie odwrotnie - jeśli jednak nie potrafisz, a ów problem jest dla Ciebie poważnym problemem mogłabyś się skontaktować z psychologiem.

Możliwe, że w tej złości tkwi problem. Potrafię żywić ogromną nienawiść do ludzi z różnych powodów, a z drugiej strony mogę się o nich troszczyć. Problem w tym, że większość moich dni odczuwam bez kontroli nad własną głową. Zupełnie jakbym była obok niej i reszty rzeczywistości a czasem w środku tej głowy, a myśli same naciskały na "mnie"... ale to chyba może być normalne. Sama nie wiem, różnie mi mówili... Dziękuję w każdym razie za wszystkie odpowiedzi.