Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Piszcze tutaj jakie macie lub mieliście doświadczenia z dda?
Jak sobie radziliście z uczuciami? Jest to dla mnie ważne bo zaczynam myśleć, że mam poważne problemy z uczuciami.

Jako DDA -kobieta, uważam,ze problemem uczuciowości w moim życiu jest to,że mają one charakter ognia i lodu. Czasem czuję,ze uczuć jest we mnie szalenie wiele, tak,że nie da się tego opisać; czasem jednak jest tak,że czuję się wyprana z uczuć-czuję wielka pustkę.

Ogólnie czuję,że nie potrafię okazywać uczuć, ze okazuje ich za mało, nie tyle ile jest we mnie ich naprawdę. Ale jestem wariatką, która chce być w tym świecie brana za osobę normalna, stad może się nie ujawniam.


Snaku, jakie Ty masz problemy z uczuciami?

U mnie jest tak, że okazuje swoje uczucia w 100% i jak kobieta to widzi to ucieka ode mnie na jakiś dystansem Mam tak bo w dzieciństwie nie dostałem odpowiedniej dawki zwykłych uczuć od matki i rodziny. Znam strach w 100% i mam coś takiego, że chcę by kobieta za każdym razem okazywała mi miłość. Ja też potrafię okazywać miłość ale to chyba jest chore bo okazuje tą miłość w nadmiarze.

Widzisz, znam koleżankę co zagłaskała kotka na śmierć...

To się nazywa chora miłość.

Nie chora ale w nadmiarze wszystko szkodzi.
Teorie i mądrości są szeroko dostępne ale w praktyce różnie to bywa, wiadomo...

W namiarze wszystko przeszkadza. Oglądając dziś pewien film ktoś powiedział by brać z życia jak najwięcej i nawet w nadmiarze

Taka gadka szmatka
coś jak carpe diem w ustach licealistów klubowiczów
Jestem zwolennikiem "dojenia systemu" i wiem też, że w każdej bardziej wartościowej kwestii należy więcej dawać aniżeli brać...