Forum: Depresja

Tak sobie obserwuje te posty i czytam wasze historie.Ja mam problem z brakiem radości z życia. Leczylam się citalopramem,wit.d3,staram się zdrowo odżywiać,być aktywna itd itd
Ale zawsze czuje ze w środku jestem wrakiem.
Ze nie zasługuje na sukcesy w pracy nawet gdy je odnoszę,że każdy mój związek się rozpada bo przyciągać psycholog,bawidamkow i wiecznych nastolatków. Najgorsze jest to poczucie winy w stosunku do mojego dziecka,że jestem zła matka,za mało czasu mu poświęcam mimo iż ciężko pracuje by zapewnić nam odpowiedni poziom życia.
Jestem tak zmęczona ludźmi a wciąż za nimi.i tak ginie. Wciaz tęsknię za jakimś idealnym związkiem w którym będę czuła się szczęśliwa.
Jak na razie czuje się kompletnie wypluta,facet próbuje ciągnąć że mnie co najlepsze a że jestem dość niezależna mam.ciągła walkę.
Nigdzie nie czuje się na 100%dobrze by wyłączyć gonitwa myśli co jeszcze powinnam,a czego jeszcze nie zrobiłam.
Mam jeden poważny długoletni związek za sobą z którego posiadam 13letnie dziecko.nie jesteśmy razem.już prawie 4,5 roku a ja wciąż trafiam na partnerów z którymi coś nie wychodzi,którzy sami mają problem ze sobą.
Niby wszystko cacy,wielkie słowa o miłości i plany itd itd a w efekcie zaliczona skrobanka bo czas nieodpowiedni,bo to bo tamto żeby za parę miesięcy znów planować ciaze (w sensie mój partner który wcześniej wręcz pochwal mnie do aborcji)
Mam taki bałagan w glowie,nie potrafię się uwolnić z toksyczne zwiazku-facet mnie prześladuje swoją miłością gdy chce odejść a zaraz potem rani moje uczucia i przepraszam i znów przeprasza i robi to samo .
Niby to nie są zdrady czy jakieś poważne problemy typu przemoc itd ale i tak czuję się gorsza od innych,że praca naprzód,że mają plany,te zaręczyny sluby-coś się dzieje.A u mnie wizyta raz w tygodniu,Sypniewska trochę kasa,pogada jak to mnie kocha by za kilka godzin żyć swoim własnym życiem i mieć mnie tak na serio w dupie.
Już nie wiem.czy to depresja rozwala mi związek czy związek potęguje depresję. Wiem tylko że gdy jestem sama z synem mam więcej optymizmu,więcej chęci by działać.
2 lata szarpaniny,trzyma mnie przy nim tylko wdzięczność że mnie wspomogł finansowo gdy mialam trudny czas w zyciu. Zawsze gdy błagam żeby już mnie zostawił w spokoju nie dzwonił pisał etc etc facet wciąż mnie nakładka,Gra na moich uczuciach i znów się zgadzam na kolejne spotkanie a potem mam kaca moralnego i poczucie że ktoś mną manipuluje za pomocą słodkich słówek.
Czy z pozoru dobra osoba może być toksyczna?

a po co tobie coraz to nowe związki czy nie lepiej być bez tych zagubionych i toksycznych znajomości . A jest ktoś, kto chciałby ciebie otoczyć ochronną białą miłością i dać tobie swą opiekę - To Niepokalana Maria, która co ranka czeka na twoje czułe pozdrowienie i twe spojrzenie w jej stronę . Kto jej zaufa z jej pomocą pokona wszystkie przeciwności .

Jestes kobieta z przezyciami. Jak dlugo leczylas sie citalopramem? Kiedy rzucilas?