Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

hej, jestem mloda mezatka bez pracy z planami powrotu do szkoly.codziennie dlugie godziny siedze sama w domu I to mnie przeraza.niby wynajduje sobie zajecia ale tak naprawde to pomaga to na chwile albo wcale.moj dzien wyglada tak rano ok. 7 maz wychodzi do szkoly ja wychodze na nauke jezyka o 9 wracam ok 12.15 do domu maz ok 3-4 zeby za okolo godziny wyjsc do pracy z ktorej wraca o 1:30 nad ranem ja natomiast po powrocie z zajec gotuje po jade na gym pozniej ogladam tv ide na jakis spacer tak wyglada moj dzien.Dodam ze kiedy chodzilam do pracy to dawalam sobie rade z tym wszystkim bylo mi o wiele lepiej teraz sobie nie radze I boje sie ze nawet powrot do szkoly mi nie pomoze, ze nie odzyskam jakiej stabilizacji I poczucia bezpieczenstwa.Dodatkowo jestem teraz na bezrobotnym bez pieniedzy. Gdybym nawet znalazla jakas prace to nie bedzie to praca stala tylko tgz smieciowa potrwa chwile I sie skonczy a ja zostane bez niczego.Bede szukala kolejnej pracy i znowu znajde cos na chwile i znowu sie skonczy.Dodam ze w ostatniej pracy w ktorej pokladalam duze nadzieje nie zostalam zatrudniona na stale chociaz znajoma mowila mi ze jestem"na liscie osob do przyjecia",nie zostalam zatrudniona bo mnie oszukano(od poczatku nie chciano mnie zatrudnic co wyszlo na sam koniec) co ja mam zrobic?co Wy byscie zrobili na moim miejscu?dodam ze mam poczucie winy ze chce polepszyc sobie zycie i zdobyc dobry zawod po studiach;((

jestem bardzo rozgoryczona ze nikt na tym forum mi nie pomogl!

Poszukaj dobrego psychoterapeuty, a poza tym ustal sobie jakiś w miarę wykonalny dla Ciebie plan dnia i postaraj się tego trzymać. Praca w pewnym sensie nadaje rytm funkcjonowaniu, ale dopoki jej nie znajdziesz, latwiej będzie Ci funckjonować wg w miarę systematycznego planu.

czesc gosciu dużo skrotami napisałas i trudno mi to ogarnąć, jesli zle sie czujesz to 2gosc ma racje idz do lekarza lub ustal plan dnia to wprowadzi stabilizacje w twoim zyciu, co do pracy ja juz 7lat jestem na garnuszku meza i jakos zyjemy, on jest chory na zok. ale powoli do przodu trzeba zyć, teraz z pracą tak jest -cięzko ja bym tez chetnie sie wyrwała z domu a nie tylko obiady mop i telewizor ale cudów nie ma a mi z dzieckiem po szkole nie ma kto zostać, także nie jestes sama inni tez mają problemy. serdecznie pozdarwiam zycze wytrwałosci w szukaniu i szczescia

dziekuje za odp.wlasciwie jakos zrobilam sobie ten plan dnia rano mam szkole pozniej silownie jakis spacer,gotowanie,tv coz z tego skoro zatrzymam sie na chwile i wlasnie te chwile wywoluja u mnie newry,napiecie,strach itd.Dlaczego tak jest?

zawsze uspokajalam sie kiedy mialam stala prace teraz nie zanosi sie zebym przez najblizszy rok czy dwa miala stale zajecie.Czy wogole praca jest dobrym rozwiazaniem na problemy?czy to tylko"przyslowiowe przysypanie dolka z problemami"?

Praca wyrabia systematyczność, może dać Ci poczucie, że jesteś coś warta,zapewnić nieco wewnętrznej siły. Dzięki temu może być Ci w pewien sposób łatwiej zmierzyć się z innymi problemami.