Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam.Symfaxim biorę od około roku, początkowa dawka to 75 mg-taką przepisała mi lekarka, a teraz biorę 150mg. Widzę znaczną poprawę,wróciłam do pracy i funkcjonuje w środowisku. Na depresje choruje już około 8 lat, a mam 26 z tym,po dwóch latach nastąpił okres remisji, a po porodzie choroba powróciła i trwa już dwa lata-mój synek tyle ma. Początkowo brałam Valdoxan, ale nie widziałam poprawy. Dopiero po symfaximie poczułam, że żyję. Początki brania leku są okropne, ale jest coraz lepiej. Z tym, że sytuacja życiowa trochę nie ciekawarozstaje się z mężem.To on już ze mną nie potrafi żyć, a ja ciągle zadaje sobie pytanie o sens życia? Bo tak naprawde to myślałam, że będzie mnie wspierał, ale okazało się, że nie umie. Pozostaje mi synek, którego chce mi odebrać, a to jedyny sens jaki mi pozostaje. Napiszcie prosze co myslicie o tym i jak tu sobie pomóć?
Pozdrawiam wszystich w depresji-Anka