Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam. Mam na imie Tomek i mam 25 lat. Jestem z dziewczyna kilka lat. Zawsze miedzy nami dobrze sie ukladalo i postanowilismy sie pobrac. Jakies 2 miesiace po ustaleniu daty slubu w ciagu praktycznie jednego dnia moje dotychczasowe zycie, plany i cele prysly. Prysly w mojej psychice, choc wiem ze zycie toczy sie dalej lecz ja sie zatrzymalem.
Zaczolem starsznie panikowac. W jednym momencie rozpoczely sie natretne mysli i depresja. Zaczely mnie meczyc slowa slubuje Cie milosc.. zaczelem sie zastanawiac czy to napewno jest milosc, czy ja dalej tak bardzo Ja kocham, czy to moze tylko przywiazanie, zaczolem sie stresowac widzac jakas ladna dziewczyne. Do tego moj znjaomy zerwal wtedy z dziewczyna, twierdzac ze nie bylo tego czegos. Wywolalo to u mnie kolejne mysli z tym zwiazane, straszna panika. Przestalem sie koncentrowac w pracy, caly czas towarzyszyl mi przy tym brak apetytu, jakichkolwiek zainteresowan, brak energi, niepokoj, mokre rece, placz, plytki i krotki sen i ogolna niechec do zycia i brak jego sensu.
Dodam ze w przeszlosci mialem podobny problem. Stracilem apetyt i ogolna niechec do zycia. Twierdzac ze jestem chory na jakas powazna chorobe uhladu pokarmowego, zrobilem zestaw badan. Wykazaly, ze jestem zdrowy, lecz mi dalej niedawaly zyc te mysli. Po jakims roku przeszlo samo z siebie. Dzis wiem, ze to byla depresja. Dodam tez ze mialem zawsze tendencje do wymyslania sobie czegos. Jakis rok temu zaczolem sie zastanawiac czy nie jestem chory na HiV. Meczylo mnie ta mysl(tylko i wylacznie mysl,bez objawow depresyjnych) jakis miesiac, po czym zrobilem badanie na obecnosc wirusa. Okazalo sie, ze jestm zdrowy i mysl taka zanikla. Dodam jeszcze, ze od zawsze towarzyszyly mi natrctwa zwiazane ze sprawdzaniem nawet 2-3 krotnie czy drzwi od mieszkania sa zamkniete itp. Zawsze probowalem sobie wszytsko udowodnic lecz tego akurat niemoge . Choroba towarzyszy mi w tym momencie od 4 miesiecy. Bylem u psychiatry. Stwierdzil u mnie depresje i dostalem mirtazapine. Zazywam 3 tygodnie. Narazie tylko zaniknely odruchy wymiotne, spie po 12 h ale mysli natretne dalej sa i wystepuja od samego rana az do wieczora. Wszystkie moje zainteresowania i checi prysly w ten jeden dzien, nic mi sie niechce, czuje sie ociazaly, jakbym byl w innym swiecie. i tak to wszytsko trwa. Najgorsze jest ze sam niewiem co mam robic. Decyzja o slubie nastapila jak bylem zdrowy, lecz chore mysli z nim zwiazane wywolaly u mnie depresje. Dodam tez ze mialem stresujaca prace. Boje sie ze jak odwolam slub strace wszystko, lecz z drugiej strony mysli typu a moze jej juz nie kochasz, wlasnie te glupie chore natretne mysli. Slub prawie za rok, lecz ja jestem kaleka i kompletnie bezradnym. Nic sie nie liczy i w kolko to samo. psychiatra zalecil mi nie podejmowac waznych decyzji do czasu polepszenia stanu zdrowia. Ale wlasnie jak ma sie polepszyc moj stan skoro czas leci i niewiem co mam robic. Czy depresja faktycznie po jakims czasie zacznie znikac i wtedy wszystko wroci do normy ? Czy mam cos zrobic ? Czuje sie kompletnie bezradny. Czy z czasem te natretne mysli znikna i pojawi sie droga ? Na dzien dzisiejszy tylko istnieje, poniewaz tego stanu nie mozna nazwac zyciem.
Prosze o pomoc

po prostu cie poje.balo
po co sie pchasz do slubu jak sie tego boisz?
zastawnow sie?
gdzies w podswiadomosci nei chesz slubu
wiec sie go wypierasz na innych poziomach

boisz sie odpowiedzialnosci i przyszlego noweo zycia
byc moze rzeczywisie jej nie kochasz, i sam nei wiesz w ogole czego chesz

skoro sam nei wiesz czego chesz to mocno prawdopodobne ze to inni ludzie kieruja twoim zyciem

i na to mi wyglada ze jstes troche ciotowaty
jakas kobieta pewnioe steruej twoim zyciem i sam nie wiesz co masz robic
i p oco rzycjesz
boisz sie odpowiedzialnosci

a depresja to depresja - atak paniki, strach

ale wczesniej bylo wszystko dobrze miedzy nami i ja tego chcialem dopiero pozniej sobie nawkrecalem i mam a jesli chodzi o slub mozemy go w kazdej chwili odwolac tylko teraz jestem w depresji i sam niewiem czego chce

Mam tak samo, jak to się u Ciebie skończyło?

Kuźwa ja mam to samo,psychiatra przepisał leki ale nie pomogły natrętne myśli nie do zniesienia,a tak bardzo nie chce ranić.