Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam.Mam problem( a kto ich nie ma).3 lata temu rozpadlo sie moje malzenstwo z powodu zdrady, od 2 mieszkam z dzieckiem sama.Zaczelo sie znowu ukladac, albo tak mi sie wydawalo. On klamie znow... Caly czas klamie... Mnie to dobija, dobija mnie wszystko nie ma czasu dla nas a moze ochoty? A mnie sie nic nie chce, sprzatac, gotowac, prac, pracy szukac, cokolwiek robic, bo niewidze sensu. Patrze przez okno i widze gdzies goniacych ludzi i z jakimis celami wytyczonymi a ja? Wkurzaja mnie ich usmiechniete mordki. Mam duzo negatywnosci w sobie. Jak cos mnie cieszy to na chwilke a pozniej znow beznadziejnosc. Czuje sie jak totalne zero. Nie mieszkam w Polsce, nie mam tu nikogo oprocz klamcy, i 2 przyjaciolek, ktorym nie chce zawracac glowy, pozatm czy ja ufam???? nikomu juz chyba... Nie umie sobie wyznaczyc celu. Mysle co by bylo gdybym odeszla....Ale mam dziecko i nie moge go zostawic, ale ta samotnosc mnie dobija. Mysle o innych, co robia w danej chwili, z kim rozmawiaja, o czym mysla, a ja znow o beznadziejnym zyciu...i zadaje sobie pytanie czy ktos o mnie mysli, wspomni..

Jeśli on naprawdę kłamie to wątpię aby chciał kłamać.