Forum: Nerwica, fobia i inne zaburzenia lękowe

juliap a jaki wpływ ma na to pierwszy seks?Jeżeli mogę zapytać?...(odbiegając od tematu naszego forumowicza)..niekoniecznie oczywiście?

O co konkretnie pytasz?

O to czy nasz przyjaciel nie stworzył sobie wg. tego (seks) "wzorca" kobiety ? a ta póżna inicjacja nie jest również powodem i przyczyną trudności w nawiązywaniu jak Forumowicz pisze nowych znajomości lub prób randkowania?....Taki" biograficzny flesz"...zapamiętał,zapisał...stworzył sobie w umyśle ideał kobiety?(oczywiście Ona po swoich przeżyciach i doświadczeniach potrzebowała ratunku i wsparcia ..i uległa..wiesz o co mi chodzi) Zgadzam się z tym co napisałaś wyżej ale czy On nie porównuje pod tym względem każdej następnej w wyobrażeniach z Tą pierwszą z którą.....( ....)pytam tak z czystej ciekawości czy taką zależność i możliwość bierzesz pod uwagę ? Czy ta retrospekcja nie wiąże się z tym tematem i czy nie jest on wiodący?...(nie są ze sobą a Kolega mówi tylko o niej że od rozstania zaczęły dziać się dziwne rzeczy i udało się ją zdobyć co wiąże się nierozerwalnie z moim postem wyżej )...no jak?...ja to odbieram jako tęsknotę za..(serotonina,dopamina) oraz dowartościowanie Jak myślisz? Lol...tak staram sobie wytłumaczyć i zrozumieć to wszystko o czym piszesz ..."nie uczepiłem się " ..dasz radę. Pytam juliap. Pozdrawiam

Roztrząsanie tego tematu, nie ma w tej chwili sensu. Byłyby to niepotrzebne dywagacje, bez podstaw w tym, co dotychczas autor wątku napisał. Jeśli chłopak tu wróci i będzie chciał się odnieść do tego, to co innego.

Natomiast możesz założyć swój wątek o tego typu problemach i może rozwinie się dyskusja lub pojawi się trochę informacji merytorycznych. Jednak dotyczących albo Twoich doświadczeń, albo ogólnego ujęcia danego zagadnienia.

"Pierwsza miłość i seks jest tak silna i intensywna, zapamiętujemy ją tak mocno, że rzuca cień na całe nasze życie, szczególnie na późniejsze związki.( Dr Malcolm Brynin z Institute for Social and Economic Research na University of Essex) zdaje się powtarzać za Jane Austen: strzeż się pierwszej miłości i nie obawiaj drugiej. Zdaniem Brynina(doktor), pierwszy poważny związek często w ogromnym stopniu idealizujemy, tworząc niedościgniony wzór dla następnych romantycznych relacji i seksu, co nie wpływa dobrze na ich jakość". Tutaj trochę merytoryczny wycinek z większego opracowania ...nie dotyczącego moich doświadczeń(które mojej osobie przypisujesz za każdym razem chyba z "sympatii")...człowiek uczy się całe życie ..tak jak było wcześniej..... wiesz z czym.Szacunek i pokora to podstawa(Twoje słowa). Nowy wątek jest zbyteczny skoro Ja to wiem.Pozdrawiam

Skoro wiesz, to po co zadajesz pytanie, w dodatku w wątku założonym przez inną osobę?
Tym bardziej, że to wątek, w którym o seksie nic w zasadzie nie było...

Jak wyżej ...doszukujesz się dosłowności w postach każdy ukrywa swoje wady,niedoskonałości np. poczucie" niższej wartości"(podświadomie nie ma na to wpływu) nie sądzisz że tak jest?..zdziwi i zaskoczy mnie inne spojrzenie na tą kwestię .

Ostatnie wypowiedzi kolegi Mohic uznam za małą dygresję od tematu, a juliap, przeczytałem Twoją długą wypowiedź i odpowiada ona na sporo moich wątpliwości

Co do 1 i 2 akapitu - zabrakło mi wiedzy o tworzeniu związku na pewno, a jak się nie udało, to jako osoba wrażliwa niestety poczułem na sobie duże poczucie winy, mimo że w zasadzie nie powinienem, bo przecież nie jest obowiązek być z kimś, ale ja wiedziałem, że ona liczyła, że to się uda... I właśnie to jest to, że pewnie kiedy było takie już znurzenie i brak fascynacji, to był moment pewnie, że wtedy należało to zakończyć i już dalej tego nie drążyć, albo właśnie pójść dalej i pokazać to pełne zaangażowanie. Tyle, że w mojej głowie wtedy pojawił się taki jakby dyskomfort... Nie umiem tego nazwać, ale jak tylko pomyślałem o tym że mamy się spotkać to miałem ochotę jak najszybciej skończyć, może to był znak, że jednak trzeba to skończyć. Mam nadzieję, że nauczę się tego, żeby następnym razem nie ranić już nikogo przez ciągłe próby dawania nadziei i jej odbieranie...

Co do tego co piszesz o niej... No jakbyś ją znała Ona wielokrotnie mówiła, że nie może sie otworzyć w pełni itp po tamtej sytuacji z poprzedniego związku. Ja wtedy to akceptowałem w pełni, bo byłem nakręcony, byłem na tej adrenalinie. Ale ona stwarzała niestety pewne bariery, jakieś dziwne zachowania zdarzały jej się - ja wtedy chciałem jak najszybciej to "ratować" dowiedzieć się co i jak, o co chodzi. A to pewnie była jej taka reakcja obronna - takie trochę zamknięcie się na mnie, a ja zawsze chciałem dla niej dobrze... Nigdy nie chciałem się kłócić a ona w ogóle nie chciała rozmawiać o jakiś konfliktach, wolała przemilczeć. Jak już się chyba chciała otworzyć bardziej, to ja wtedy już miałem wątpliwości, dziwne myśli i po prostu to już wszystko mnie zmęczyło, więc można by powiedzieć, że trochę za późno poczuła to czego oczekiwałem wcześniej.

Czy czułem się winny ? Trochę tak i ona mi to dała mocno do zrozumienia, i te jej gadanie, że straciliśmy dużo czasu itd. Nie uważałem że to była strata czasu, bo to cenne doświadczenie, ale winny trochę tak, bo wiem, że liczyła że coś z tego będzie, nie powiedziała nigdy tego ale tak było. Zresztą ona niewiele w ogóle mówiła czego by chciała, jak by chciała. Ja wiem, że przy kobietach trzeba być trochę domyślnym, ale jednak fajnie, żeby od czasu do czasu dała jakiś werbalny znak, że to zrobiłem fajnie, ze jest jej dobrze albo że chciała by było coś tam inaczej. Czy czułem się gorszy ? Wtedy nie, mimo wszystko nie. Nieidealny? Nikt nie jest idealny

Tak więc zupełnie nie wiem, czemu o niej tyle myślę. Ja nie chciałbym ale to dzieje się tak o. Nie uważam jej za idealną dziewczynę, miała swoje wady. Pewnie bardziej chodzi o to, że znała moje a mimo to jakoś ze mną była i zaakceptowała to. Po prostu często udawało nam się tworzyć coś fajnego i może dlatego tyle o tym myślałem. A zapominam o tym wszystkim co mi się nie podobało.

Na koniec moje pytanie do Ciebie - co według Ciebie mogłoby mi pomóc aby spróbować chociaż z kimś innym stworzyć coś takiego? Jak odrzucić te wszystkie myśli, schematy, wspomniania? Żeby z czystą kartą i nową energią próbować ułożyć sobie życie?

Naturalnie lol907 to była dygresja ..jesteś wartościowym, sympatycznym człowiekiem ...oraz bardzo elokwentnym co wynika z tego w jaki sposób opisujesz to wszystko czego doświadczyłeś...szacunek...Koleżanka przedstawi odpowiednie wskazówki i co masz robić dalej, jak postępować i działać żeby zacząć funkcjonować w miarę normalnie i prawidłowo(aczkolwiek nie tak jak wyżej napisała) ..jeżeli pozwolisz cyt.(Tak więc zupełnie nie wiem, czemu o niej tyle myślę. Ja nie chciałbym ale to dzieje się tak o. Nie uważam jej za idealną dziewczynę, miała swoje wady. Pewnie bardziej chodzi o to, że znała moje a mimo to jakoś ze mną była i zaakceptowała to. Po prostu często udawało nam się tworzyć coś fajnego i może dlatego tyle o tym myślałem. A zapominam o tym wszystkim co mi się nie podobało.) ....!! ? o tym mówiłem(tak wygląda idealizacja) ...lol..będzie Ok..julia posiada dużo większą wiedzę(uczymy się przez całe życie) myślę że pomoże.... Pozdrawiam Kolego...