Forum: Kółko wsparcia psychicznego

Cześć wszystkim. Jestem młoda kobietą, bardzo energiczną i wesołą. Wręcz taka szalona szajbuska gdzie wszędzie jest jej pełno. Nigdy mi to nie przeszkadzało.. moim znajomym również. Ale od pewnego momentu staram się hamować i próbuje nad tym zapanować. Czuje takie dziwne uczucie w środku siebie nawet nie umiem tego opisać. Mam 21 lat a nic w swoim życiu konkretnego nie robię.. odczuwam po sobie że mój wiek nie jest adekwatny to zachowania i toku myślenia. Chce zacząć wszytko od początku. Tak żeby nikt mnie nie znał. Chce zacząć swoje życie od nowa. Czuje wstyd za wiele moich zachowań. Dużo sytuacji które miało x lat temu miejsce to ciagle nie mogę o nich zapomnieć. Chciała bym zmienić się ale nie potrafię. Chciała bym odciąć sie od wielu osób ale za każdym razem im ulegam. Czuje taką pustkę w sobie. Nie wiem czego chce. Nawet zachowanie moje potrafię dopasować do człowieka. To tak jak bym wiedział co mam każdemu powiedzieć żeby potrafić żyć z nimi. Odczuwam to tak jak bym nie potrafiła być sobą. I taka pustka w głowie… cisza… nie wiem co robić

Jesteś najwyraźniej bardzo elastyczna, skoro potrafisz dostosować/dopasować się do ludzi i sytuacji. To nic złego, to może wręcz świadczyć o tym, że masz wyczucie i nosa do różnych osobowości. Co jest triggerem, który sprawia, że odczuwasz nagle pustkę? Może brakuje Ci głębszej relacji (jednej, dwóch, np. z przyjaciółkami), może nie masz ustawionych kręgów bliskości, lecz jedynie small-talkujesz z każdym po równo? Jeśli wstyd Ci za dawne zachowania, to po prostu poweźmij drobne postanowienia typu: to zachowanie było żenujące bo.... dlatego w analogicznej sytuacji w przyszłości zareaguję mniej impulsywnie, zastanowię się bardziej przed reakcją i.... Autokorekta to świetna sprawa!