Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam, jestem tu nowa, ponieważ zaczeła martwić mnie córka. A dokładniej - jej zachowanie. Dziś przy obiedzie powiedziała mi, ze co dzień ma takie napady myśli: kim ja jestem,co ja tu robię, jaki jest dziwny świat, który nas otacza, jakie ma dziwne kształty... Jest ona dziewczynka bardzo wrażliwa, byle co powoduje,ze ma łzy w oczach,a jak ktoś czy w rodzinie, czy ktoś obcy zwróci jej uwagę wpada w histerię. Sama mówi,ze czuje ze idzie napad szału,jak ktoś jej nawet w najdelikatniejszy sposób próbuje zwrócić uwagę. Czy to jest normalne? Czy powinnam zacząć się martwić? To moje pierwsze dziecko i nie wiem,czy take zachowania SA normalne w tym wieku u dzieci wstydoliwych i wrażliwych. Proszę o odpowiedz

Hm... czy normalne? trudno powiedzieć, wydaje mi się że sensu życia nie widzi, myślę, że wiara by jej pomogła, dała odpowiedzi na wiele dręczących jej pytań, nadała sens życiu, nawet takiej małej 7-letniej córeczce (: wbrew pozorom, ona dużo rozumie, na pewno.
Ale nie przejmuj się, w jakimś stopniu to na pewno normalne że się zastanawia nad takimi rzeczami, może i nawet w takim jakim to robi (: ale nie wiem, nie mam pojęcia jak to jest być matką, ale jeżeli ma takie pytania, no to udzielaj jej na nie odpowiedzi i wgl. i przede wszystkim staraj się aby była radosna i miej z nią dobry kontakt, ale nie martw się też zbyt o to (:

Pozdrawiam, Robert (:

Dzieci przez swój nie w pełni rozwinięty filtr, tak to nazwijmy, i brak wykształconego pospolitego i pokręconego często postrzegania, przez swoją wrażliwość potrafią jeszcze dostrzegać to o czym zapomniało wielu dorosłych...
Szprycujcie ją nadal dobrem i miłością, spokojem... niech wie jak rozróżniać dobro od zła, co z czym wygrywa i że nie należy się w związku z tym tego bać... : )