Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Od 15-16-ego roku życia mam co kilka miesięcy czas występowania nagłego szoku. Bagatelizowałem to do tej pory, bo w gruncie rzeczy jest to bardziej uciążliwe niż groźne. Interesuje mnie nazwa tego stanu, sposób jego kontrolowania. Nie mam czasu iść do psychologia, psychiatry, a nie ufam samodzielnym poszukiwaniom- nie marzy mi się hipochondria do tego. Co kilka miesięcy nagle trafia mnie rodzaj szoku zmieniając natychmiast nastrój- jest chwilowe odczucie "zmiany", niepokój, uczucie pustki, paraliż, przerażenie i tłumaczę sobie, że to zaraz minie, żebym się uspokoił- trwa to najwyżej minutę. Potem wygląda to tak, że na przykład pamiętam jedzenie, ale nie pamiętam smaku, a coś co mnie interesowało przed chwilą jest nagle bez wyrazu i wartości. Opadam z sił, czasami przychodzi potem senność, czasami robię się męcząco nadaktywny. Czas i miejsce występowania tego stanu jest zupełnie dowolne, chociaż to "lubi" przyzwyczajać się do miejsca (łazienka, łóżko, próg drzwi, jakieś konkretne miejsce na ulicy- atmosfera deja vu). Zauważyłem jedyną rzecz, która to wzmaga- raz po powrocie z Włoch, gdzie zwiedzałem i oglądałem dzieła sztuki, trafił mnie szok, który trwał bez przerwy przez całą dobę- cały dzień spałem, żeby go uniknąć i byłem bardzo przestraszony. Taki sam szok pojawił się dwa lata później, gdy znowu wróciłem z Włoch. Jestem przekonany, że to ma podłoże raczej psychiczne- miałem zresztą pewne badania (tomografia, punkcja), które nie wykazały jakichś uszkodzeń czy zakażeń. Nauczyłem się mimo wszystko z tym żyć i, choć sezon szoku właśnie przechodzę (co mi o nim przypomniało), moje pytanie skierowane do psychiatry byłoby raczej z ciekawości.

Chodzi Ci o napady paniki? Bo tak to się nazywa, gdy nagle bez powodu zaczyna się odczuwać irracjonalny, silny lęk, pojawiają się dziwne myśli, przerażenie, można też mieć uczucie duszenia się, dziwne bóle, człowiek się wtedy jeszcze bardziej nakręca, że za chwilę umrze i takie tam nieprzyjemne rzeczy. Miałem to kilka razy i nie wiem jak z tym walczyć, wiem natomiast, że takie coś może się zrobić np. od nadużywania różnych psychoaktywnych substancji. Ćpasz coś?

Poczytaj sobie o tym - pl.wikipedia.org/wiki/Panika

Nic nie ćpam i jestem zdrowy. Nie sądzę, żeby to była panika. Ja raczej mogę wpaść w panikę, gdy to mi się przytrafia, ale mogę się przecież uspokoić. To jest tylko jakaś paraliżująca gorączka, zimno od środka- nagłe i paskudnie nieprzyjemne. Ale to mija. Czasem nawet jest to szok tak słaby, że ledwo go sobie uświadamiam, ale wpływa to na mój charakter.