Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Co o tym sądzicie? Czy to moralne czy nie? A może mają rację ludzie cierpiący i wegetujący, aby ją zalegalizować? Wypowiedzcie się w tym temacie.

Cóz postaram sie wypowiedziec tutaj swoje zdanie na ten temta


Jestem za legalizacja...dlaczego? poniewaz wiedzac ze nie ma sie juz szans na dogodne zycie...jest sie juz bezsilnym w chorobie...i meczac sie bo tego inaczej nie mozna nazwac...to bym wolała aby mnie uspiono...starosc oraz ciezka choroba to jest okropienstwo...jezeli jeszcze jakkos sie funkcjonuje to z bogiem sprawa...ale gdybym miala lezec i robic ciezar innnym nie chciała bym takiego zycia o nie...


Miałam kolezanke dlaczego miałam poniewaz juz nie zyje...miała 23 lata gdy zachorowała na raka żoładka...z przezutami...trwało to zaledwie rok...pod koniec choroby lezała w hospicjum...błagała o smierc...tak bardzo bolało...wiem bo widziałam...straszna smierc...dlatego jestem za legalizacja eutanazji:...

Bóg, jak Bóg...Nadzieja jest zawsze. Skąd wiecie, czy w chwili, gd Osoba chora dostaje śmiertelny zastrzyk, nie wchodzi właśnie w użycie lek, czy inny środek na chorobę?

To, o czym powiedziała Jola, jest oczywiśćie prawdą, ale u Kogoś ciężko cierpiącego, może rodzić bunt, zamiast miłości.
ZAwsze jest Nadzieja na lepsze jutro. Nie wolno poddawać się rozpaczy.
Krzyż bywa ciężki, wielokrotnie się pod nim upada, ale zawsze trzeba wstać.
Jeżeli zalegalizuje się eutanazję, to stąd już tylko krok do legalizacji aborcji. A Dar Życia? Oczywiśćie, usłyszę zaraz na pewno, że zarodek to jeszcze nie Czlowiek. Ale to Życie! Życie, które jest owocem miłośći,
podobna historia z eutanazją. Godząc się na takie rzeczy, mimo, że one wydają się czasem najlepszym rozwiążaniem, tworzymy cywilizację śmierci.

pozdrawiam Wszystkich

Uważam,że powinna być zalegalizowana. Jeśli ktoś zdrowy na umyśle, cierpiący, chce odejść, to powinno się to uszanować.

Z jednej strony masz rację, ale z drugiej....wydaje mi się, że Ktoś, Kto od długiego czasu cierpi tak bardzo, że chce umrzeć... jest może zdrowy na umyśle, ale ma już przez to cierpienie zmieniony stan świadomości, jest jednostronny...
I nie bierze już pod uwagę, że może właśnie np wprowadzany jest lek na Jego schorzenie..

Myślę, że jakby eutanazja była zalegalizowana, to coraz więcej chorób zaczętoby uważać za usprawiedliwienie takiego postępku ( odebrania życia Choremu), w końcu nawet Ktoś chory na zapalenie płuc, przykładowo, zacząłby żądać śmierci...no, bo przecież cierpi..to jego sprawa, jeżeli nie chce cierpieć, ma do tego prawo..
zatarłaby się granica między miłosierdziem a morderstwem, tak mi się wydaje...

Ale rozumiem też Twoje stanowisko, Jolu, i pozdrawiam jak zwykle serdecznie

Wiesz jak to z lekami. Trwa to bardzo wolno. Poza tym zależy też ile lat człowiek cierpi z powodu kalectwa i choroby nieuleczalnej, a wyczerpał już wszystkie możliwości ratunku. To wszystko jest bardzo skomplikowane.

To b indywidualna sprawa. Jakie cierpienie, jakie szanse, jaki Człowiek... ale Życie jest darem, który ma się tylko raz.. i z jak dużą pewnoscią można powiedzieć, że wyczerpało się naprawdę WSZYSTKIE możliwości ratunku?