Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

eh nie chzyc wszystko mi się waki am dziecko eh z chłopakiem sie kochamy ale jego mama go buntuje nie chce zemy mnie i nasze diezcko opuscił bo mamy tylko jego;(;( juz nie wiem co robic mam mysli samobucze;(;(

Bądź stanowcza, przedstawiaj racjonalne argumenty i walcz, nie daj się stłamsić jeśli wiesz że ty robisz coś słusznego. Jeśli jest inaczej dąż do tego, żeby to co robisz było słuszne i bierz wszystko na chłodno, kobiety mają to do siebie, że często klatką dla nich stają się ich własne emocje. Jeśli chcesz dobrze dla dziecka to nikt nie stoi na drodze żeby to czynić, jeśli problem tkwi w tobie, wyeliminuj go, jeśli w parnetrze, wyeliminuj problem partnera (w sensie, spraw w miarę humanitarnie żeby go dostrzegł i ewentualnie pomóż mu w wyeliminowaniu go), jeśli stoi przy swoim odłóż na bok sentymenty, wyeliminuj partnera. Życie to nie gra, nie da się tu przeskoczyć kilku pól bonusami, musisz wziąć się w garść i wyraźnie zaznaczyć swój stosunek do sytuacji. Teściowa nie ma tu nic do gadania, bo to nie jej życie, w dodatku zakładam (bo jest tak w 99%) że jest nieobiektywna. W takim razie nic tu chyba dodawać nie muszę. Natomiast gdyby sprawdził się wariant zatwardziałości partnera, nie ulegać uczuciom, ostro (ale nie bez zrozumienia) wyjaśnić swoją pozycję i dalsze działania. Potem dać mu trochę czasu na decyzję, jeśli wróci, nie przepełniać się żalem, a pomóc wrócić, bo to też sztuka. Amen.