Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam, myślę, że mam od bardzo dawna fobię społeczną. Boję się ludzi. Ciężko mi jest zapytać o coś lub podejść do kasy i coś kupić. Boje się że się że ktoś na mnie krzywo spojrzy, że coś powie niemiłego, że o coś zapyta a ja muszę odpowiedzieć. Czasem wole nie istnieć niż zrobić coś na co potrzeba odwagi. Pocą mi się ręce, na przemian zimno mi i gorąco, trzęsą mi się ręce i nogi, ciągle mówię sobie w myślach co mam powiedzieć, serce mi szybciej bije. Po prostu się strasznie boje. Bardzo się wkurzam jeśli ktoś każe mi coś zrobić. Co mam robić?? Pomóżcie, to jest męczące.

mam pytanie,czy zdażyło się coś co mogło spowodować PTSD - zespół stresu po urazowego .

tu przydałby się psychiatra, on na pewno znajdzie na to lek, i to Ci pomoże, bądź pewien. Do boju chłopcze.

Dokładnie, doskonale powiedziane!..

Są leki na Twój problem, choćby paroxetyna, ale bez wizyty psychiatrycznej - niestety...

Co bys pomyslal o pet therapy (pod kontrola lekarska)? Mozesz tez zaczac jako wolontariusz w organizacjach: zajmujmowac sie zwierzetami/osobami slabszymi niz ty, moze byc pomocne dla ciebie i przy okazji, dla innych tez . Czytam, ze twòj problem jest ciezki, ale zanim sie wpadnie w leki (z ktòrych potem ciezko wyjsc i jak lekarz nie "zgadnie" lekarstwa, niewiele pomaga)....

N.p. wolontariat w szpitalach pediatrycznych (z pomoca osòb doswiadczonych w kazdym razie), u staruszkòw (to samo) albo w schronisku dla psòw (tez pierwszy czas przy pomocy)?
Zajmiesz sie ludzmi/istotami slabszymi niz ty, co ci pomoze i im tez (przy okazji). Poznasz nowych ludzi i, prawdopodobnie, znajdziesz przyjaciòl . Pamietaj, jesli sie zdecydujesz na wolontariat: na poczatku jest sie prowadzonym przez osoby doswiadczone. Tez ci moze pomòc . Doswiadczeni wolontariusze moga ci pomòc, w twoim problemie i w wolontariuszu.

Jak sie przebierzesz za klowna dla chorych dzieci.... Co cie obchodzi, ze ci sie rece trzesa, bo sa rodzice? Przy okazji dzieci sie posmieja (co IM pomaga), a ty sie do ludzi przyzwyczaisz, powoli. Mam nadzieje, ze mniej wiecej wytlumaczylam , ale mozemy porozmawiac lepiej (trudny temat i trudno pisac).
Zyczenia
Maria

Szczerze mówiąc, trochę dziwnie się poczułam,
czytając wymienione jednym tchem, chore Dzieci, Staruszkowie i ...pieski...
pozdro