Forum: Psychoterapia

Witam, od dość długiego czasu miewam halucynacje lub wizje, które miałam już od małego ale teraz się one nasiliły np. kobieta wypowiadająca moje imię, osoba gwiżdżąca daną melodię trzy razy, moja skóra była koloru skóry trupa i wiele innych, często również zdarzają mi się 'ataki' kiedy nagle się zaczynam bać, oddycham szybciej lub cieżko, moje serce bije szybciej i często upuszczam przedmioty które właśnie trzymam. Również od kilku miesięcy byłam ogromnie przygnębiona i nawet kilka razy próbowałam się zabić, pocięłam się, ale na depresję mi to nie wygląda. Moja przyjaciółka, której mama jest pielęgniarką, mówi że to troche jak schizofrienia i się o mnie martwi ale ja w to nie wierzę. Poszłabym do lekarza, ale nie chcę mówić o tym rodzicom którzy oczywiście by się dowiedzieli o tym. Zastanawiam się, co może się ze mną dziać? Te wizje są naprawdę przerażające..

ja po raz kolejny stawiał bym na nieproszonych gości...
kurde niedługo sam będę uchodził na tym forum za jakiegoś nawiedzonego...
Jak z Twoją wiarą oraz podejściem do duchowości? Nie mam na myśli wyznania bo to nie o to tutaj chodzi...
Bo jeśli jesteś wierząca to pewnie zdajesz sobie sprawę z tego, że w ciele ludzkim możliwa jest opcja ugoszczenia kogoś obok własnej duszy i nie zawsze są to przyjazne istoty.
Także zwrócenie się ku właściwym wartością, kontrolowanie myśli a nawet przeganianie tych negatywnych będzie dobrym rozwiązaniem.
Psychiatra prędzej postawi diagnozę i przypisze dragi niż zaakceptuje taką opcje. Ale myślę, że lepiej właśnie od takiej zacząć a potem liczyć na to co ma do powiedzenia w tej kwestii nauka.

PS
Oczywiście nie muszą to być goście
Ludzie mają różną wrażliwość i różnie są otwarci na- powiedzmy otaczający ich obszar
Są osoby tzw medium
Może po prostu widujesz czasem osoby zawieszone, które już nie występują w naszym świecie. Może próbują coś Ci przekazać lub są Twoimi krewnymi...

xD
mój problem Ponury polega między innymi na tym, że od dłuższego czasu kwestie przyziemne przestały mnie za bardzo interesować bo są zbyt proste w teorii a zbyt nudne i często uwłaczające w wykonaniu (chociaż są pewne czynności, jak najbardziej ludzkie, które mnie pochłaniają i potrafią zająć) a gdy użyję eliksiru w samotności to w ogóle potrafię się odciąć.
Także tematyka powszechnie występująca w rozmowach, tak zwana proza życia- to kompletnie nie mój rejon, chociaż też bywają sytuacje o których zachcę mi się gadać- tak to normalnie nie gadam wcale i sobie słucham, najlepiej jak leci muzyka ^^

Za to tu na forum to gadam czasem jak [email protected]#any co może budować mój błędny obraz ^^ dlatego, że tu mogę poskładać myśli jakoś i je poddać obróbce a podczas gadki to tylko z osobą dobrze zapoznaną wychodzi gadka szmatka ^^

z tym gadaniem mamy podobnie